มารยาทอันงดงามและความใจบุญของอิมามฮูเซน ที่มีต่อชาวชนบท

มีอาหรับชนบทคนหนึ่งได้เข้าไปที่มัสยิดกูฟะฮ์ เขาขอร้องให้ผู้คนช่วยบอกเขาทีว่าใครคืออิมามฮูเซน(อ)
เมื่อเขาแลเห็นอิมามฮุเซน เขาได้กล่าวว่า ผมเป็นชาวมัดยันครับ ผมได้สอบถามผู้คนถึงมนุษย์ผู้ใจบุญที่สุด แล้วพวกเขาได้ชี้ไปหาท่าน  
แล้วคนชนบทได้อ่านกลอนบทหนึ่งมีเนื้อหาว่า
ผู้ที่มุ่งมาหาอิมามฮูเซน เขาย่อมจะไม่ขาดทุน
อิมามฮูเซนได้กลับมาที่บ้านของท่านพร้อมกับคนชนบทคนนั้น ในบ้านอิมามมีเงินอยู่จำนวน 4,000 ดีนาร
อิมามได้เอาเสื้อคลุมปูลงพื้นแล้วเอาเงินทั้งหมดใส่ลงไปในนั้น จากนั้นอิมามได้รวบเสื้อตัวนั้นแล้วมอบมันให้กับชาวชนบทจากทางด้านหลังประตู เพราะอิมามเกรงว่าเขาจะละอาย เมื่อเขาต้องสบตากับอิมาม ชาวชนบทจึงได้ร้องไห้ออกมา
อิมามฮูเซนจึงถามเขาว่า ฉันให้เงินเจ้าน้อยไปหรือไร
ชาวชนบทได้ตอบว่า ไม่ครับ ผมร้องไห้ให้กับสองมือที่ใจบุญนี้ ดิน(หลุมศพ)จะรับสองมือนี้เอาไว้อย่างไร
ความใจบุญของอิมามฮูเซนเป็นที่เลื่องลือในคาบสมุทรอาหรับ เพราะใครก็ตามที่ประสบปัญหา เขาก็จะมุ่งหน้าไปหาอิมามฮูเซน อะลัยฮิสสลาม
เราก็มีความมุ่งหวังว่า สักวันหนึ่งเราจะเดินทางไปหาอิมามฮูเซนที่กัรบาลา เหมือนที่ผู้คนทั้งหลายเคยมุ่งหน้าไปหาท่าน
อัสสลามุ อะลัยกะ ยา อบัช ชฺูฮะดาอ์
ขอสันติจงมีแก่ บิดาแห่งบรรดาชาฮีด

บทความโดย เชคอับดุลญะวาด สว่างวรรณ