การจัดระเบียบความรัก หนทางสู่การมีหัวใจที่บริสุทธิ์

    คนที่มีหัวใจที่บริสุทธิ์และมีประสิทธิภาพนั้น ในกิจการต่าง ๆ ของการดำเนินชีวิตของเขาจะมีเส้นแดง (สัญญาณต้องห้าม) อยู่ท่ามกลางสิ่งทั้งมวลที่เขารัก และระหว่างความพึงพอพระทัยของพระเจ้าและมิตร (วะลีย์) ของพระเจ้ากับความปรารถนาและความต้องการต่าง ๆ ทางโลก (วัตถุ) นั้นพวกเขาจะเลือกเอาความพึงพอพระทัยของพระเจ้ามาก่อนเป็นอันดับแรก

       หนึ่งในคุณลักษณะของบรรดาวีรชนแห่งอาชูรอในหนทางของการพลีชีพเพื่อท่านอิมามฮุเซน (อ.) ผู้เป็นอิมาม (ผู้นำ) แห่งยุคสมัยของตนนั้น คือการมีหัวใจที่บริสุทธิ์ (ก็อลบุน ซะลีม) (*) เราจำเป็นต้องพิจารณาดูว่า เราจะบรรลุสู่การมีคุณลักษณะสำคัญและมีคุณค่านี้ได้อย่างไรเพื่อจะเป็นหลักประกันความสำเร็จและความผาสุกไพบูลย์ของเรา ทั้งชีวิตในโลกนี้และในปรโลก และเพื่อที่เราจะได้เป็นหนึ่งในบรรดาผู้ที่ตอบรับต่อเสียงเรียกร้อง "ฮัล มิน นาซิริน" (هل من ناصر ينصرني؟) (มีใครไหมที่จะให้การช่วยเหลือฉัน?) ของท่านอิมามซะมาน (อ.ญ.) และยืนหยัดต่อสู้ในหนทางของท่าน

       ในบทความนี้ เราพยายามจะชี้ให้เห็นแนวทางในการบรรลุสู่การมีหัวใจที่บริสุทธิ์และมีประสิทธิภาพ ซึ่งเป็นหนึ่งในคุณลักษณะของบรรดาผู้ช่วยเหลือท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.ญ.)

การจัดระเบียบความรัก คือ หนทางสู่การมีหัวใจที่บริสุทธิ์

       ความผิดพลาดของบรรดาผู้ที่อยู่ในแนวรบแห่งความเท็จในเหตุการณ์อาชูรอ และทำให้พวกเขาประสบกับความอัปยศชั่วนิรันดร์ก็คือ การที่พวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาควรรักสิ่งใดหรือใครมากกว่าในบรรดาคนที่พวกเขารัก

       ความผิดพลาดอย่างหนึ่งของกองทัพแห่งกูฟะฮ์ในวันอาชูรอคือพวกเขาไม่ได้ควบคุมและจัดระเบียบความรักของพวกเขา และไม่รู้ว่าระหว่างความรักโลก (วัตถุ) กับความรักอิมามของพวกเขานั้น พวกเขาควรจะรักและให้ความสำคัญต่ออิมามของตนมากกว่าโลกที่ไม่จีรังยั่งยืน

       พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงเตือนบรรดาผู้ที่ไม่ควบคุมความรักของตนไว้ในคัมภีร์อัลกุรอานว่า :

 قُلْ إِنْ كَانَ آبَاؤُكُمْ وَأَبْنَاؤُكُمْ وَإِخْوَانُكُمْ وَأَزْوَاجُكُمْ وَعَشِيرَتُكُمْ وَأَمْوَالٌ اقْتَرَفْتُمُوهَا وَتِجَارَةٌ تَخْشَوْنَ كَسَادَهَا وَمَسَاكِنُ تَرْضَوْنَهَا أَحَبَّ إِلَيْكُمْ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَجِهَادٍ فِي سَبِيلِهِ فَتَرَبَّصُوا حَتَّىٰ يَأْتِيَ اللَّهُ بِأَمْرِهِ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِين

"จงกล่าวเถิด (มุฮัมมัด) ว่า หากบรรดาบิดาของพวกเจ้า ลูก ๆ ของพวกเจ้า พี่น้องของพวกเจ้า และคู่ครองของพวกเจ้า และเครือญาติของพวกเจ้า และทรัพย์สมบัติที่พวกเจ้าแสวงหาไว้ และการค้าขายที่พวกเจ้ากลัวการซบเซาของมัน และบรรดาที่อยู่อาศัยที่พวกเจ้าพึงพอใจมันนั้น เป็นที่รักผูกพันแก่พวกเจ้ายิ่งกว่าอัลลอฮ์ และศาสนทูตของพระองค์ และการต่อสู้ในทางของพระองค์แล้วไซร้ ดังนั้นพวกเจ้าก็จงรอคอยกันเถิดจนกระทั่งอัลลอฮ์จะทรงนำมาซึ่งบัญชา (แห่งการลงโทษ) ของพระองค์ และอัลลอฮ์นั้นจะไม่ทรงนำทางแก่กลุ่มชนที่ละเมิด" (1)

       ท่านอิมามซอดิก (อ.) ก็ได้กล่าวในเรื่องนี้เช่นกันว่า :

هُوَ الْقَلْبُ‏ الَّذِي‏ سَلِمَ‏ مِنْ‏ حُبِ‏ الدُّنْيَا

 "(หัวใจที่บริสุทธิ์นั้น) มันคือหัวใจที่บริสุทธิ์ (และปลอด) จากความรักโลก" (2)

อิสลามต่อต้านชีวิตทางโลกหรือไม่?

       คำถามนี้อาจเกิดขึ้นในความคิดของเราหลายคนว่า ถ้าโลกนี้เลวร้ายและน่าตำหนิ แล้วทำไมพระผู้เป็นเจ้าจึงทรงสร้างมันขึ้นมาและทรงทำให้เราดำเนินชีวิตอยู่ในมัน? ในขณะที่เราควรจะต้องรู้ว่า ศาสนาอิสลามนั้นไม่เคยต่อต้านโลกและการดำเนินชีวิตอยู่ในมัน และโดยพื้นฐานแล้ว หากโลกนี้เลวร้าย พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ทรงสร้างมันขึ้นมา การละทิ้งโลกและการหันหนีจากชีวิตและสิ่งประทาน (เนี๊ยะอ์มัต) ต่าง ๆ ของพระผู้เป็นเจ้าที่มีอยู่ในโลกนั้นเป็นสิ่งที่น่าตำหนิอย่างยิ่งโดยที่อิมามมูซา กาซิม (อ.) ได้กล่าวไว้ในวจนะหนึ่งของท่านว่า :

لَيْسَ‏ مِنَّا مَنْ‏ تَرَكَ‏ دُنْيَاهُ‏ لِدِينِه

"คนที่ละทิ้งโลกของเขาเพื่อศาสนาของเขานั้นไม่ใช่ส่วนหนึ่งจากเรา” (3)

      แล้วเหตุใดจึงตำหนิโลกและการหลงโลกถึงเพียงนี้?

 แนวทางของอิสลามสำหรับการใช้ประโยชน์จากโลก

      คำพูดทั้งหมดของศาสนาอิสลามและบรรดาผู้นำของอิสลาม ถูกสรุปไว้ในประเด็นนี้ที่ว่า เราควรจัดการกับโลกและประเด็นรอบข้างในระดับหนึ่งให้อยู่ในกรอบของการเชื่อฟังพระผู้เป็นเจ้า เราจะต้องปรับปรุงชีวิตทางโลกนี้ให้อยู่ในกรอบที่จะไม่ทำลายปรโลกของเรา เราควรจะต้องใช้ประโยชน์จากโลกและสิ่งประทาน (เนี๊ยะอ์มัต) ต่าง ๆ ของพระเจ้าทีมีอยู่ในมัน แต่ไม่ใช่ด้วยหนทางที่เป็นบาป ไม่ใช่ผ่านการกดขี่และการอธรรมต่อผู้คน ไม่ใช่ด้วยหนทางที่ต้องห้าม (ฮะรอม) ในมุมมองของอิสลามและบรรดาอิมาม (อ.) ผู้บริสุทธิ์ โลกที่ถูกตำหนิและไม่เป็นที่น่าพึงพอใจนั้นคือโลกที่บดบังความศรัทธาและความเชื่อของคนเราในลักษณะที่ความรัก ความหลงไหลต่อโลกและการบรรลุถึงมันจะกลายเป็นสาเหตุของการสูญเสียความศรัทธาและความเชื่อของบุคคล การไม่เชื่อฟังและเป็นปฏิปักษ์ต่อพระผู้เป็นเจ้า

      อุมัร อิบนิซะอัด เพื่อที่จะบรรลุสู่อำนาจการปกครองทางโลก และเพื่อที่จะได้นั่งบัลลังก์ผู้ปกครองเมืองเรย์ เขาพร้อมที่จะยืนเผชิญหน้ากับท่านอิมามฮุเซน (อ.) ในวันอาชูรอและพร้อมที่จะสังหารท่านอิมาม (อ.) และบรรดาสหายของท่านด้วยวิธีที่ชั่วร้ายที่สุด และเพื่อที่จะทำให้ภารกิจของตนในกัรบะลาเสร็จสิ้นสมบูรณ์นั้น เขาได้ตะโกนก้องออกมาว่า :

مَنْ يَنْتَدِبُ لِلْحُسَيْنِ‏ ع فَيُوَاطِئُ‏ الْخَيْلَ‏ ظَهْرَه‏

 "ใครบ้างที่จะอาสานำม้าขึ้นไปเหยียบย่ำร่างของฮุเซน?" (4)

       ด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้เองที่ท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) กล่าวถึงความรักและความหลงไหลต่อโลกว่า :

حُبُ‏ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَة

"ความรักหลงไหลต่อ (ชีวิตทาง) โลกนี้ คือบ่อเกิดของความผิดบาปทั้งมวล" (5)

      ท่านอมีรุ้ลมุอ์มินีน อะลี บินอบีฏอลิบ (อ.) ก็ได้กล่าวในเรื่องนี้ว่า :

إن جَعَلتَ دِينَكَ تَبَعاً لدُنياكَ أهلَكتَ دينَكَ ودُنياكَ وكُنتَ في الآخرةِ مِن الخاسِرينَ ، إن جَعَلتَ دُنياكَ تَبَعاً لِدينِكَ أحرَزْتَ دِينَكَ ودُنياكَ وكُنتَ في الآخرةِ مِن الفائزينَ

"หากท่านทำให้ศาสนาของท่านตามหลังโลกของท่าน ท่านจะทำลายทั้งศาสนาของท่านและโลกของท่าน และท่านจะเป็นหนึ่งในผู้ขาดทุน แต่ถ้าหากท่านทำให้โลกของท่านตามหลังศาสนาของท่าน ท่านก็จะรักษาทั้งศาสนาของท่านและโลกของท่านไว้ได้ และท่านจะเป็นหนึ่งในผู้ประสบความสำเร็จในปรโลก” (6)

เชิงอรรถ :

      (*) หัวใจที่บริสุทธิ์ (ก็อลบุน ซะลีม) คำว่า “ซะลีม” (سَلِيمٌ) มาจากคำว่า “ซะลามะฮ์” (سَلامَةٌ) ซึ่งหมายถึง ความปลอดภัยจากเภทภัยทั้งด้านนอกและด้านใน และความหมายของคำว่า “ก็อลบุน ซะลีม” (قَلْبٌ سَلِيمٌ) นั้น หมายถึง หัวใจที่ห่างไกลจากความป่วยไข้และความเบี่ยงเบนทางด้านศีลธรรมและความเชื่อทุกรูปแบบ

1. อัลกุรอานบทอัตเตาบะฮ์ โองการที่ 24

2. บิฮารุ้ลอันวาร, เล่ม 7, หน้า 152

3. บิฮารุ้ลอันวาร, เล่ม 75, หน้า 321

4. อัลลุฮูฟ, หน้า 134

5. มิศบาฮุชชะรีอะฮ์, หน้า 138

6. อุยูนุลหิกัม วัลมะวาอิซ, หน้า 161

บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ