บันทึกของ มร.แฮมเฟอร์ สายลับอังกฤษในดินแดนอิสลาม (ออตโตมาน)   ตอนที่11

หลังจากที่เดินทางอย่างเหน็ดเหนื่อยในที่สุดข้าพเจ้าก็ได้ถึงจุดหมายปลายทาง คือ ตุรกี และได้เปลี่ยนชื่อตัวเองว่า มุฮัมหมัดข้าพเจ้าพักอยู่ในมัสญิดแห่งหนึ่ง “เป็นศูนย์กลางแห่งการเคารพภักดีพระผู้เป็นเจ้า” ณ สถานที่แห่งนั้นทำให้ข้าพเจ้ามีความฉงนใจอย่างยิ่งถึงความสะอาด ความมีระเบียบกฎเกณฑ์และความเคร่งครัดในการเคารพภักดียังพระผู้เป็นเจ้า
จึงได้พูดกับตัวเองว่า -:เหตุใดเราจึงต้องมาเป็นศัตรูกับบุคคลเหล่านี้ด้วย? เหตุใดเราจึงต้องสร้างความแตกแยกให้เกิดขึ้นในหมู่พวกเขาด้วย? ท่านพระเยซูได้สั่งสอนให้เรากระทำเช่นนี้หรือ?
แต่ว่าความคิดอันสกปรกชั่วร้ายเหล่านี้ ก็มิอาจทำลายความตั้งใจของข้าพเจ้าได้ ดังนั้นจึงตั้งใจอย่างเด็ดเดี่ยวและมุ่งมั่นที่จะปฏิบัติภารกิจอันนี้ให้ลุล่วงสำเร็จให้ได้
ข้าพเจ้าได้พบกับอุลามาอาวุโสท่านหนึ่ง ชื่อว่า  อะห์มัด “อะฟันดัม”  ซึ่งเขามีบุคลิกภาพที่ดี สุภาพอ่อนโยน นอบน้อมถ่อมตน ซึ่งบุคคลลักษณะเช่นนี้ในบรรดานักการศาสนาของเรานั้นหาได้ยาก และเขาผู้นี้ได้พยายามฝึกฝนตัวเองทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อให้เหมือนกับจริยวัตรของท่านศาสดามุฮัมหมัด เพราะท่านศาสดา คือ แบบอย่างแบบฉบับที่ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุดสำหรับเขา  ทุกครั้งเมื่อเอ่ยนามของศาสดา เขาจะร้องไห้เสมอ  นับว่าโชคดีมากสำหรับข้าพเจ้าที่เขามิเคยถามถึงเชื้อสาย เรียงนามของข้าพเจ้าเลยแม้แต่สักครั้งเดียว  เขาจะเรียกข้าพเจ้าว่า “มุฮัมหมัด” อยู่เสมอ เขาจะตอบคำถามและสอนข้าพเจ้าทุกๆ ครั้งที่ข้าพเจ้าถามเขา อีกทั้งเขายังเมตตาเอ็นดูต่อข้าพเจ้าเป็นพิเศษ เพราะเขาถือว่าข้าพเจ้าเป็นแขกผู้มาเยือนประเทศเขาและเพื่อมาทำงานใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ร่มเงาของซุลต่านผู้เป็นตัวแทนของท่านศาสดามุฮัมหมัด  
นี่คือเหตุผลที่ข้าพเจ้าให้ไว้สำหรับการใช้ชีวิตในเมืองนี้ (อิสตันบูล)