อะกีดะฮ์ คืออะไร  และมีความหมายอย่างไร

คำ อะกีดะฮ์ (عَقِيْدَةٌ) มีความหมายในทางภาษาแปลว่า ความเชื่อ การศรัทธา,การปักใจเชื่อ ซึ่งมีรากศัพท์เดิมมาจากคำว่า عَقَدَ  แปลว่า ผูก,ขมวด,ปม ผูกให้แน่น ศาสนาอิสลามได้นำคำนี้มาบัญญัติในทางวิชาการว่าหมายถึง  ความเชื่อต่ออัลลอฮ์ในฐานะทรงเป็นพระเจ้าเพียงองค์เดียวและการศรัทธาต่อการเป็นศาสนทูตของนะบีมุฮัมมัด(ศ) และหลักศรัทธาทั้งหมดตลอดจนสิ่งที่อยู่เหนือประสาทสัมผัสทั้งห้า(รูป,รส,กลิ่น,เสียงและการสัมผัส) คำว่า อะกีดะฮ์ ยังมีชื่อเรียกอื่นๆอีกเช่น

1. อุซูลุดดีน (أصُوْلُ الدِّيْنِ) แปลว่า  รากฐานของศาสนา

2. อีหม่าน (إيْماَنٌ) แปลว่า การศรัทธา , การเชื่อตามความจริง

3. เตาฮีด (تَوْحِيْدٌ) แปลว่า การให้เอกภาพ  หรือการศรัทธาต่ออัลลอฮ์ เพียงองค์เดียวเท่านั้น

คำว่า ” อีหม่าน ” และ “ เตาฮีด “ นี้เป็นชื่อเรียกเรื่องเดียวกันและเป็นที่นิยมยอมรับของนักวิชาการอิสลามในสมัยแรก(สะลัฟ) ส่วนชื่อเรียกบางชื่อเช่น อิลมุลกะลาม(عِلْمُ الْكَلاَمِ) เป็นชื่อเรียกของวิชานี้เช่นกันแต่เป็นที่นิยมของนักวิชาการสมัยหลัง(คอลัฟ)