จงระมัดระวังตนเอง
จงระมัดระวังตนเอง
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ
จงระมัดระวังตนเอง โอ้ผู้ศรัทธาทั้งหลายจงดูแลตัวเองให้ดี จงระมัดระวังตนเอง ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
อัลกุรอานบทอัลมาอิดะฮ์ โองการ 105
หลายโองการในอัลกุรอานและฮะดีษมากมายที่กล่าวในด้านปัจเจก ให้ระมัดระวังตนเอง เฝ้าระวังตนเอง ตรวจสอบความคิดการกระทำของตนเอง เพราะสุดท้ายแล้วคุณต้องรับผิดชอบตัวคุณเองทั้งดุนยาและอาคิเราะฮ์..
หากมองชีวิตในดุนยาทางด้านวัตถุ ตัวคุณเองนั่นแหละต้องดิ้นรน พากเพียร พยายาม ฝ่าฟัน เพื่อให้ได้มาซึ่งปัจจัยยังชีพ เพื่อเลี้ยงตัวคุณเองและครอบครัว ตอนพ่อแม่มีชีวิตอยู่ท่านนั้นแหละคอยห่วงใยหยิบยื่นให้บ้างยามเดือดร้อน จะให้ใครๆมาหยิบยื่นให้ ประงบประหงมตลอดชีวิตจนตายนั้นไม่มีหรอก นอกจากต้องแลกด้วยผลประโยชน์ ตราบใดที่มีผลประโยชน์ก็จะได้เศษอาหารบ้าง ถ้ามีผลประโยชน์เยอะหน่อยอาจได้อาหารดีๆขึ้นหน่อย หากคุณลำบากน้อยคนที่จะหยิบยื่นหรือให้หยิบยืมให้คุณบ้างเป็นบางครั้ง ส่วนใหญ่จะแค่ยืนดูอย่างเห็นใจ หรือแย่ไปกว่านั้นคนเกลียดคุณก็จะยืนดูอย่างสะใจและสมน้ำหน้า แต่ยังดีที่เรายังมีโอกาสแก้ไข เรียนรู้และทำชีวิตให้ดีขึ้นได้ในโลกนี้
ในโลกอาคิเราะฮ์ก็เช่นกันคุณต้องรับผิดชอบตัวเอง ทุกอย่างที่กระทำ ทุกอย่างที่พูดไว้ แม้เล็กน้อยเท่าผงธุลีก็ต้องรับผิดชอบ เป็นวันที่ไม่มีใครถ่ายโอนและทดแทนความดีให้แก่กันได้ มีแต่ชะฟาอัตเท่านั้นที่เป็นทางรอด โลกอาคิเราะฮ์ไม่มีโอกาสแก้ไข ปรับปรุงชีวิตอีกแล้ว เป็นโลกแห่งการสอบสวนเท่านั้น ไม่เหมือนชีวิตทางโลกที่ยังมีโอกาสแก้ไขชีวิตตนเอง
สรุปคือชีวิตคุณเป็นของคุณ #คุณเท่านั้นต้องรับผิดชอบชีวิตคุณเองทั้งดุนยาและอาคิเราะฮ์
ยามฝนตกหากคุณไม่หาร่มมากางคุณเองนั่นแหละเปียกฝน
...อิมรอน พิชัยรัตน์...