การรวมตัวกันเป็นสังคม ทั้งด้านเชื้อชาติ ศาสนาและวัฒนธรรม

เมื่อกล่าวถึงการอยู่รวมกันเป็น “สังคม” ของมนุษย์ แม้จะเป็นการรวมตัวกันของ “คน” ที่ตั้งอยู่บนปัจจัยพื้นฐานท้ังด้านเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรมที่เหมือนกัน ทุกประการ มีอัตลักษณ์ตลอดจนค่านิยมของ สังคมเป็นหน่ึงเดียวกัน แต่แท้ท่ีจริงแล้วเมื่อ พิจารณาลึกลงไปถึงระดับปัจเจกบุคคล จะเห็นว่า แต่ละคนในสังคมย่อมมีความแตกต่าง หลากหลายทั้งในแง่ของความคิดและ พฤติกรรมไม่ประการใดก็ประการหนึ่ง อย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้

ท้ังน้ี ความแตกต่าง หลากหลายเหล่านั้นอาจเกิดข้ึนได้จากหลายปัจจัยทั้งจากมิติ ทางด้านกายภาพ รวมทั้ง มิติทางด้านจิตใจอันเป็นผลมาจากการหล่อหลอม เลี้ยงดูจากหน่วยย่อยของสังคมในระดับ ครอบครัว หรือแม้กระท่ังจากประสบการณ์การใช้ ชีวิตของแต่ละบุคคลในแต่ละช่วงวัย ก็อาจส่งผลให้แม้กระทั่งคนที่มาจาก ครอบครัวเดียวกันก็อาจมีความแตกต่างทาง ความคิด มีความหลากหลายทางพฤติกรรม มีความชื่นชอบและความคาดหวังท่ีแตกต่างกันออกไปได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ยิ่งหาก สังคมใดเกิดจากการรวมตัวของคนที่มีความ หลากหลายทางเชื้อชาติ ศาสนา และวัฒนธรรม ด้วยแล้ว จะยิ่งทำให้ความแตกต่างหลากหลาย ในสังคมนั้นมีมาก ประเด็นการจัดการความ แตกต่างหลากหลายของพลเมืองจึงเป็นสิ่งที่ ท้าทายของรัฐอย่างยิ่งในการที่จะต้อง แสวงหาหนทางจัดการให้แต่ละกลุ่มคนท่ีมี ความแตกต่างหลากหลายดังกล่าวรวมตัวกัน โดยมีจุดเชื่อมระหว่างกันจนสามารถเกิด ความเป็นอันหนึ่งอันเดียว มีความกลมเกลียว สามัคคี สามารถอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุข พร้อมท้ังมีสานึกของความเป็นชาติ เป็นเจ้าของประเทศท่ีพร้อมจะร่วมแรง ร่วมใจเป็นส่วนหนึ่งในการพัฒนาประเทศ ได้ต่อไป
"ความแตกต่างที่กลมเกลียว" คือ ความท้าทายของสังคมพหุวัฒนธรรม

อัลลอฮ์ ผู้ทรงสร้างมนุษย์ และสรรพสิ่งทั้งหลาย ตรัสไว้ในพระคัมภีร์อัลกุรอานว่า

يَٰأَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَٰكُم مِّن ذَكَرٍۢ وَأُنثَىٰ وَجَعَلْنَٰكُمْ شُعُوبًا وَقَبَآئِلَ لِتَعَارَفُوٓاْ ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِندَ ٱللَّهِ أَتْقَىٰكُمْ ۚ
มนุษย์ชาติเอ๋ย แท้จริงเราได้สร้างพวกเจ้าให้เป็น[เพศ]ชายและหญิง และเราได้กำหนดให้พวกเจ้าเป็นเผ่าพันธุ์[แตกต่างกันออกไป]และให้เกิดเป็นชาติพันธุ์ต่าง ๆ[ทั้งหลายทั้งปวงเหล่านี้]ก็เพื่อจะให้พวกเจ้าได้ทำความรู้จักกัน แท้จริงผู้ที่มีเกียรติที่สุดในหมู่พวกเจ้า ณ อัลลอฮ์ ก็คือผู้ที่มีความยำเกรงที่สุดในหมู่พวกเจ้า

[อัล-ฮุญุรอต/49:13]

บทความโดย เชคอันซอร เหล็มปาน