คำตอบสั้นๆ ชวนคิด (14)

ถาม: ทุกการศรัทธา(อีหม่าน) มีคุณค่าหรือไม่?
ตอบ:อัลกุรอานตำหนิผู้ที่นึกถึงพระเจ้าเมื่อยู่ในสภาพที่วิกฤต ครั้นเมื่อผ่านวิกฤตินั้นไปก็ลืมพระเจ้าอีกครั้ง พระองค์ตรัสว่า:
فَإِذَا رَكِبُوا فِي الْفُلْكِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ
“เมื่อพวกเขาโดยสารเรือพวกเขาก็วิงวอนขอต่ออัลลอฮ์อย่างบริสุทธิใจ ครั้นเมื่อพระองค์ทรงให้พวกเขาปลอดภัย พวกเขากลับตั้งภาคี”
อัลกุรอานบทอัลอันกะบูต โองการที่ 65
โดยพื้นฐานแล้วการมีศรัทธาในสภาพนี้ไม่มีคุณค่า เหมือนดังที่ฟาโรห์มีศรัทธาเมื่อเห็นว่าจะจมน้ำตาย โดยพูดว่า “ข้ามีศรัทธาแล้ว” คำพูดในสภาพนี้ย่อมไม่มีคุณค่า พระองค์ได้ตรัสตอบว่า      آلْآنَ وَقَدْ عَصَيْتَ  “ตอนนี้นะหรือ (ทั้งๆที่) เจ้าได้ฝ่าฝืนมาก่อนหน้านี้” (อัลกุรอานบทยูนุส โองการที่ 91)
อัลกุรอานยกย่องการมีศรัทธาที่หนักแน่นมั่นคง
 إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا  “
แท้จริงบรรดาผู้ที่กล่าวว่าพระผู้อภิบาลของพวกเราคืออัลลอฮ์ จากนั้นพวกเขาได้ยืนหยัด...”
(อัลกุรอานบทฟุศศิลัต โองการที่ 30)
ดังที่ในการใช้ชีวิตของผู้คนที่การแต่งงานนั้นสำคัญแต่การใช้ชีวิตฉันคู่สามีภรรยานั้นสำคัญกว่า การตั้งครรภ์นั้นสำคัญแต่การอบรมเลี้ยงดูบุตรนั้นสำคัญกว่า
...อิมรอน พิชัยรัตน์...