การออกห่างจากการทำงานลำบากที่เกินความจำเป็น

อิสลามได้วางระเบียบในแง่มุมต่างๆสำหรับการใช้ชีวิตของมนุษย์ และไม่เคยมอบหมายการปฏิบัติหน้าที่ซึ่งเกินความสามารถของมนุษย์ ไม่ว่าจะในด้านการอิบาดัต,จริยธรรม,วัตถุ,จิตวิญญาณ
อะฮ์บุลบัยต์(อลัยฮิมุสสลาม)จึงได้อบรมแก่ผู้ที่ดำเนินรอยตามพวกเขาว่าในทุกๆปัจจัยพื้นฐาน  ชีวิตต้องดำรงอยู่บนความสะดวก ความเสมอต้นเสมอปลาย ทางสายกลาง และการไม่ทำสิ่งที่ยากลำบากเกินความสามารถเสมอ[1]
ท่านศาสดา(ศ)ได้กล่าวในฮะดิษบทหนึ่งว่า ฉันไม่ชอบผู้ที่ทำให้ตัวเองลำบาก[2]
และในอีกรายงานหนึ่งท่าน(ศ)กล่าวว่า จงอย่าทำให้แขกของเจ้าทำในสิ่งที่ยากลำบาก[3]
และในอีกรายงานหนึ่งกล่าวว่า จงอย่าทำให้ตัวเองยากลำบากเพื่อแขกของเจ้า[4]
และในอีกรายงานหนึ่งระบุว่า เกียรติของปัจเจกบุคคลต่อพี่น้องของเขา คือ การที่เขารับการให้จากพี่น้องของเขา และตัวเขาเองก็ให้พี่น้องของเขาจากสิ่งที่เขามี และตัวเขาไม่ได้ทำสิ่งนี้เพื่อผู้อื่นเกินความสามารถของตัวเอง[5]
ตัวบทและเชิงอรรถ
[1]คำแปลเชิงอรรถ ตะกัลลุฟ หมายถึง การทำให้ตนเองลำบาก หรือ การทำบางสิ่งโดยไม่มีผู้ใดสั่งให้กระทำ ตามหลักนี้ ผู้ที่ถูกกระซิบกระซากจึงถูกเรียกว่า มุตะกัลลิฟ เนื่องด้วยพวกเขาคือคนที่สร้างความลำบากให้แก่ตนเอง ทั้งที่ไม่มีคำสั่งจากพระผู้เป็นเจ้าหรือศาสดา(ศ)
[2] . إِنِّی لا أُحِبُّ الْمُتَكَلِّفِینَ (الكافى، ج6، ص276).
[3] . لا تُلْزِمْ ضَیفَكَ بِمَا یشُقُّ عَلَیه (مكارم الاخلاق، ص135).
[4] . نَهَی عَنْ التَّكَلُّفِ لِلضَّیفِ (الجامع الصغیر، ج2، ص688).
[5] . مِنْ تَكْرِمَةِ الرَّجُلِ لأَخِیهِ أَنْ ی