ตัฟซีรโองการอัลฮัมดุลิลลาฮิร็อบบิลอาละมีน

������الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ������
������มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิ์ของอัลลอฮฺ พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก������
������ ربِّ������
������คอผู้ที่เป็นเจ้าของที่แท้จริง ถือกรรมสิทธิ์เหนือสิ่งใด และ ยังมีอิทธิพลต่อการพัฒนา และ การเจริญเติบโตของสรรพสิ่งต่างๆ ������
������พระผู้เป็นเจ้าคือเจ้าของที่แท้จริง อีก ทั้งยังบริหาร สิ่งถูกสร้างสู่เส้นทางแห่งความสมบูรณ์แบบ ด้วยการชี้นำ������
������ นอกจากซูเราะห์ อัลฟาตีฮะห์ แล้ว ยังมีอีก สี่ซูเราะห์ คือ ซูเราะห์ อัลกะฮฟ์ อันอาม ซะบาอฺ และ ฟาฎิร ที่เริ่มต้นด้วยคำว่า "الحمد" แต่มีเพียง ซูเราะห์ อัล ฟาตีฮะห์เท่านั้นที่ต่อด้วย คำว่า "العالمین" ������
������الْحَمْدُ ������
������ ประกอบด้วยสองความหมาย คือ "การสรรเสริญ" และ "การขอบคุณ" มนุษย์จะสรรเสริญสิ่งที่มีความสวยงาม มีความประเสริฐ และ จะขอบคุณเมื่อได้รับความโปรดปราน������
������พระผู้เป็นเจ้าคู่ควรต่อการสรรเสริญเนื่องจากความสมบูรณ์แบบ และความดีงาม และ คู่ควรต่อการขอบคุณเนื่องจากความโปรดปรานมากมายที่ให้แก่สิ่งถูกสร้าง������
������الْحَمْدُ  لِلَّهِ ������
������การสรรเสริญ คือรูปแบบการขอบคุณที่ดี และ สมบูรณ์แบบที่สุด เนื่องจากการขอบคุณที่มาจาก การสรรเสริญมีที่มาจากการเข้าถึงความสมบูรณ์แบบของพระผู้เป็นเจ้า จึงเป็นการขอบคุณของผู้รู้คุณ อย่างแท้จริง������
������มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิ์ของพระองค์เพียงเท่านั้นไม่ได้หมายถึง ห้าม ขอบคุณ มนุษย์หรือสิ่งถูกสร้างของพระองค์ แต่การขอบคุณและการสรรเสริญจะต้องอยู่ภายใต้การขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า หมายถึงนำไปสู่การขอบคุณพระผู้เป็นเจ้า������(ในทุกความดีงามมนุษย์เป็นเพียงสื่อเท่านั้น ผู้ให้ที่แท้จริงคือพระองค์)
������ الْعَالَمِينَ������
������สากลโลกจะหมายถึงมนุษย์เพียงอย่างเดียวหรือไม่? หรือ العالمین หมายถึงทุกสรรพสิ่งถูกสร้าง ซึ่ง จะหมายถึงทุกสิ่งถูกสร้างล้วนแล้วมีพระผู้อภิบาลองค์เดียวเท่านั้น และ สิ่งอื่นใดถูกอ้างตัวเป็นพระเจ้า หรือ พระผู้อภิบาลถือ เป็นโมฆะทั้งสิ้น������
������สาส์นจากโองการ  ������الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ������
������
������1. ทุกการสรรเสริญเป็นของพระผู้เป็นเจ้า الحمدالله������
������2. การอภิบาลของพระองค์ไม่ได้บังคับการดำรงชีวิตของมนุษย์ เพราะการสรรเสริญคือการกระทำที่มาจากความ อิสระของมนุษย์ الحمدالله ������
������3.ทุกสรรพสิ่งถูกสร้าง ล้วนแล้วมีความสวยงามอยู่ เพราะการสรรเสริญจะมีต่อความสวยงาม และ ความดีงาม เท่านั้น الحمدالله ������
������4. สาเหตุของการสรรเสริญของเรา คือ การเป็นพระผู้อภิบาลของพระองค์ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ������
������5. ความสัมพันธ์ระหว่างพระผู้อภิบาลและ สิ่งถูกสร้างคือความสัมพันธ์แบบต่อเนื่อง มิได้เป็นการสร้างและ ตัดขาด ดั่งนักวาดภาพที่ ไม่มีข้อเกี่ยวข้องใดๆ กับภาพวาดของตนภายหลังจากการวาดเสร็จสิ้น������
������6. ทุกสิ่งอย่างอยู่ภายใต้การอบรมสั่งสอนแห่งพระผู้เป็นเจ้า رب العالمین������
������7. ทุกสรรพสิ่งล้วนแล้วมีความสามารถในการพัฒนาสู่ความสมบูรณ์แบบ ������
������8.พระผู้เป็นเจ้า ทรงชี้นำมนุษย์ด้วยบทบัญญัติและ เหล่าผู้นำ และ ทรงชี้นำ ธรรมชาติ ตามสัญชาตญาณของธรรมชาติ ������ จากตัฟซีรนูร