อิสลามกับประชาธิปไตย (ตอนที่ 24)

ฮุจญะตุลอิสลาม ดร. นัศรุลลอฮ์ สิคอวะตี ลอดอนี/เขียน
เชคอิมรอน พิชัยรัตน์/แปล
คุณลักษณะที่หก: ส่วนความเสมอภาคในระบอบประชาธิปไตยและความเท่าเทียมกันของปวงชนต่อกฎหมายและอื่นๆ ซึ่งถือเป็นอีกคุณลักษณะหนึ่ง บางคนเชื่อว่า, ไม่สามารถทำได้ในทางปฏิบัติ เนื่องจาก {ทุนนิยม} เป็นคุณลักษณะที่ไม่อาจแยกออกจากระบอบประชาธิปไตยในปัจจุบันได้ ระบอบทุนนิยมเชื่อว่าการได้มาซึ่งอำนาจทางการเมือง เป็นหน้าที่ของผู้มีความเหมาะสมทางด้านเศรษฐกิจเท่านั้น ตามคำกล่าวของนักคิดบางคนของพวกเขาที่ว่า:
 ถลกหนังออกเป็นเช่นนี้คือ; ระบบทุนนิยมเข้ากันได้อย่างสมบูรณ์กับการเป็นทาส  แม้ว่าการกระจายกำลังซื้อจะอยู่บนพื้นฐานของความเท่าเทียมกันก็ตาม ระบบเศรษฐกิจแบบเปิดจะทำลายความเท่าเทียมอย่างรวดเร็วและแทนที่ด้วยความเหลื่อมล้ำ...; เพราะโอกาสที่เท่าเทียมกันไม่มีอยู่จริง 
 ดังนั้น; เห็นได้ชัดว่าธรรมชาติของระบบทุนนิยมแฝงอยู่ในความเหลื่อมล้ำ แท้จริงแล้วมีคนอย่าง จอห์น ดี. ร็อกเกอะเฟลเลอร์ (John D. Rockefeller) ที่ไหนในโลก? พวกเขาเหมือนกับคนจนที่นอนอยู่ใต้เศษกระดาษในสวนสาธารณะหรือเปล่า?! การพูดว่าทั้งสองเท่าเทียมกันในทางกฎหมายและในศาลมันเป็นเรื่องตลก! การลงคะแนนเสียงของสองคนนี้ในระบบดังกล่าว ที่ร็อกเกอะเฟลเลอร์ ซื้อคนหลายพันคนที่คล้ายกับคนนี้ในชั่วข้ามคืน มันย่อมไม่เท่ากัน เพราะในความเป็นจริง ระบอบประชาธิปไตยของอเมริกาขึ้นอยู่กับคะแนนเสียงและความคิดเห็นของคนไม่กี่คนเช่นร็อกเกอะเฟลเลอร์ ในทางกลับกัน มีหน่วยงานสำหรับซื้อและขายคะแนนเสียงในฝั่งตะวันตก แล้วอะไรคือความเท่าเทียมกันระหว่างผู้ที่ซื้อเสียงเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจกับผู้ขายเสียงเพื่อให้ท้องที่หิวอิ่ม?!
 ดังนั้น; เนื่องจากระบบทุนนิยมตั้งอยู่บนพื้นฐานของความไม่เท่าเทียมและในขณะเดียวกัน มันเกี่ยวพันและผสมกับเสรีนิยมและประชาธิปไตย ไม่เพียงแต่จะก่อให้เกิดปัญหาในทางปฏิบัติเท่านั้น ทว่าก่อให้เกิดปัญหาต่อระบอบประชาธิปไตยในทางทฤษฎีอย่างต่อเนื่องเช่นกัน เพราะในกรณีนี้ กฎหมายและข้อบังคับ; การตัดสินใจ ฯลฯ อยู่ในมือของนายทุนและผู้ที่ไม่รู้จักสิ่งที่เป็นประโยชน์และโทษสำหรับมนุษย์
 ประชาธิปไตยในแบบของตัวเอง ในมิติทางทฤษฎีเช่นกัน ; กฎหมายและความเท่าเทียมกันของมนุษย์ ต้องการเพียงการกำจัดความโกลาหลจากสังคมและการสร้างระเบียบที่ดีเท่านั้น ทั้งที่มนุษยธรรมของมนุษย์ต้องการกฎหมายที่นำสู่ความผาสุกที่ในนั้นมีประโยชน์และโทษที่แท้จริงของมนุษย์ ดังนั้นความเท่าเทียมกันของปวงชนในระบอบประชาธิปไตยจึงประสบกับปัญหาทั้งทางปฏิบัติและทางทฤษฎี
คุณลักษณะที่เจ็ด :บางคนกล่าวว่า ((ประเทศที่เป็นประชาธิปไตยต่อต้านสงครามเพราะความเสียหายทางวัตถุและจิตวิญญาณ  แต่ประเทศที่ไม่ใช่ประชาธิปไตยนั้นนำสู่สงครามและความขัดแย้งเพราะต้องการหลีกหนีจากปัญหาและวิกฤตทั้งภายในและภายนอกประเทศ)) หากข้อความนี้ถูกต้อง อะไรคือเหตุผลสำหรับการกระทำที่ก้าวร้าวและกระหายสงครามของอเมริกาในตะวันออกกลาง? อเมริกา; ผู้สนับสนุนประชาธิปไตยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในยุคของเรา เป็นเพียงคำกล่าวอ้างเท่านั้นเอง และนั่นคือโลกปัจจุบันไม่มีอะไรมากไปกว่าการเป็นหมู่บ้านเล็กๆ และหมู่บ้านหนึ่งไม่สามารถมีหัวหน้าได้มากกว่าหนึ่งคน บนพื้นฐานนี้ มันจึงเตือนรัสเซียว่าใหญ่เกินไป! นอกจากนี้ สถานการณ์ปัจจุบันในซาอุดีอาระเบีย ตุรกี อิรัก อิหร่าน ฯลฯ ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการ ดังนั้นควรแบ่งออกเป็นชิ้น ๆ เพื่อให้อเมริกาจัดการได้ง่าย
 ดังนั้นอะไรทำให้ตัวบ่งชี้นี้ถูกตั้งคำถาม? มันมีความขัดแย้ง การแทรกแซงทางทหารของสหรัฐฯ ในเวียดนามและปานามาหรือไม่ และความร่วมมือของอังกฤษกับประเทศนี้ในการยึดครองทางทหารของอิรัก คูเวต อัฟกานิสถาน และอีกครั้งที่ประเทศอิรัก เช่นเดียวกับการคุกคามของประเทศอื่น การกระทำนี้เรียกว่าสันติภาพอย่างนั้นหรือ?
 ในทางทฤษฎีอาจกล่าวได้ว่า ระบอบประชาธิปไตยในปัจจุบันได้รับอิทธิพลอย่างมากจากเสรีนิยม กระทั่งการแยกประชาธิปไตยออกจากเสรีนิยมเหมือนการแยกเปลือกออกจากแกนกลาง รูปแบบออกจากเนื้อหา และร่างกายออกจากวิญญาณ ในทางกลับกันแก่นแท้ของเสรีนิยมคือการแสวงหาผลประโยชน์และผลกำไรไม่ว่าด้วยราคาใด! ดังนั้นผลลัพธ์ของคำปรารภทั้งสองนี้ คือการบรรลุผลกำไรมหาศาลนั้นเป็นไปตามระเบียบของระบอบประชาธิปไตยในหน่วยการเมืองที่ต้องการ ส่วนจะได้รับผลประโยชน์นั้นด้วยวิธีการใด? ด้วยการทำสงครามหรือสันติภาพ? มันไม่สำคัญ.
คุณลักษณะที่เก้า(ตอนต่อไป)