พระมหาคัมภีร์อัล-กุรอานในทรรศนะอิมามอะลี (อ.)

ท่านอิมามอะลี (อ.) กล่าวว่า :

จงตระหนักไว้เถิดว่า แท้จริงอัล-กุรอาน คือ ผู้ให้คำแนะนำที่ไม่เคยหลอกลวงมนุษย์เป็นประทีปนำทางที่ไม่ทำให้ หลงทาง   เป็นถ้อยจำนรรจ์ที่ไม่เคยโกหก และใครก็ตามที่เริ่มต้นการประชุมด้วยกับอัล-กุรอานเขาจะได้รับประโยชน์จากมันไม่มากก็น้อย ถ้ามากก็ในฐานะของการชี้นำ แต่ถ้าน้อยก็เป็นเพราะว่าได้รับทางนำน้อยเนื่องจากความโง่เขลาและมีจิตใจบอดมืด) ฉะนั้นจงรู้ไว้ เถิดว่า ใครก็ตามภายหลังจากได้เรียนรู้อัล-กุรอาน เขาจะไม่ยากจนหรือหมดหนทางซึ่งไม่มีใครร่ำรวยมาก่อนหน้านั้น

ด้วยเหตุนี้ พวกท่านจงขอชะฟาอฺการเยียวยารักษาโรคภัยต่างๆ จากอัล-กุรอาน  เพราะอัล-กุรอาน คือโอสถที่บำบัดโรคที่เลวร้ายที่สุดอันได้แก่ การปฏิเสธ การกลับกลอก การฝ่าฝืนและการหลงทางซึ่งเหล่านี้เป็นความป่วยทางจิตใจ ดังนั้น สิ่งใดก็ตามที่ท่านปรารถนาจากอัลลอฮฺ (ซบ.) จงใช้อัล-กุรอานเป็นสื่อในการวิงวอน จงมุ่งมั่นไปยังอัลลอฮฺด้วยความรักที่มีต่ออัล-กุรอาน แต่จงอย่าใช้อัล-กุรอานเป็นสื่อขอจากมนุษย์ด้วยกันเด็ดขาด และจงอย่าใช้อัล-กุรอานเป็นสื่อเพื่อสร้างความหวังที่เป็นวัตถุ เพราะไม่มีสิ่งใดที่บ่าวใช้เป็นสื่อเพื่อสร้างความใกล้ชิดยังอัลลอฮฺ (ซบ.) จะมีเกียรติยิ่งเกินไปกว่าอัล-กุรอาน

 

จงตระหนักไว้เถิดว่า  แท้จริงอัล-กุรอาน คือ ผู้ให้ชะฟาอฺอันเป็นชะฟาอฺที่ถูกตอบรับเพราะเจ้าของพจนารถ คือผู้รับรองในถ้อยจำนรรจ์ของพระองค์และใครก็ตามที่อัล-กุรอานให้ชะฟาอัตเขา ในวันกิยามะฮฺเขาก็จะได้ชะฟาอฺนั้น และใครก็ตามที่อัล-กุรอานร้องเรียนเขา คำยืนยันที่ต่อต้านเขาถือว่าถูกยอมรับ”

ขอขอบคุณเว็บไซต์ตักรีบมะซอฮิบอิสลาม