ศึกษาอิมามัต ผ่านหนังสือมนุษย์ 250 ปี โดยอิมามคาเมเนอีย์ 2

หนังสือมนุษย์สองร้อยห้าสิบปี (66) 
บทที่๖ (จบบท)
หมายเลข๖๖
ความเดิมตอนที่แล้ว 
มนุษย์สองร้อยห้าสิบปี คือ มุมมองสอนให้ศึกษาชีวประวัติของบรรดาอิมามมะศูม โดยการศึกษา วิเคราะห์ และทำความเข้าใจชีวิตของอิมามทั้งสิบสองท่าน ในฐานะของคนหนึ่งคน เพื่อให้เห็นถึงความเชื่อมโยงและความต่อเนื่องในวิถีของอิมามัตอิมามคาเมเนอีย์ แบ่งช่วงแรกของอิมามัตออกเป็นสี่ช่วงเวลา ในช่วงแรกเริ่มต้นจากยุคการจากไปของศาสดา และช่วงการปกครองของอิมามอาลี(อ) โดยลักษณะเด่นของยุคแรก คือ การร่วมมือระหว่างอิมามมะศูมกับผู้ปกครอง, ยังไม่มีการแบ่งฝักแบ่งฝ่าย หรือ แตกแยกรุนแรง, สังคมและการปกครองของมุสลิมยังอยู่ในขั้นเริ่มต้น ซึ่งตัวอย่างในนะญุลบาลาเฆาะเป็นการแสดงถึงเจตจำนงของการปกครองของท่านอิมามอาลี นั่นคือ การปกป้องอิสลามจากการถูกทำลาย
_____ 
หัวข้อ #ยุคที่เหลือทั้งสาม
ชีวิตตลอด ๒๕ ปีของอาลี(อลัยฮิสลาม)ในยุคนี้ บอกเล่าถึง เรื่องราวการเข้าไปเคลื่อนไหวและสนับสนุนด้วยความเป็นห่วงเปี่ยมในหัวใจของท่านที่มีต่ออิสลามและสังคมมุสลิม ดังที่เราจะเห็นว่า คำตอบและคำชี้แนะของอิมามที่มอบให้แก่คอลีฟะฮ์ในยุคสมัยในเรื่องสังคมและการเมือง ซึ่งมีรายงานที่บันทึกไว้ในนะฮญุลบาลาเฆาะ,ตำราประวัติศาสตร์ และตำราฮะดิษ และยังถือเป็นหลักฐานยืนยันถึงความเป็นห่วงเป็นใยที่ปรากฎในวิถีชีวิตของท่านอย่างไม่ต้องสงสัย 
ยุคที่ 2
ในยุคที่สอง เป็นยุคที่อิมามเข้าสู่ช่วงอำนาจการปกครอง ในยุคนี้กินเวลา 4 ปี 9 เดือนในการปกครองของอมีรุลมุอฺมีนีน และการปกครองของ อิมามฮะซัน บิน อาลี (อ)ซึ่งมีระยไม่กี่เดือน แม้จะมีช่วงเวลาสั้นๆและยังเป็นช่วงเวลาดังกล่าวกลับเต็มไปด้วยความทุกข์ ความขมขื่น และความเจ็บปวดซึ่งไม่อาจแบ่งและตัดออกจากระบบแห่งการปฏิวัตินี้ได้ แต่ก็นับเป็นปีที่ถือว่าการปกครองแบบอิสลามนั้นฉายแสงเจิดจรัสที่สุด เพราะวิธีแบบมีมนุษยธรรม,ความยุติธรรมที่สัมบูรณ์ และความใส่ใจต่อทุกมิติของอิสลามในชีวิตแบบสังคมถูกสำแดงออกมาควบคู่กับการตัดสินใจที่เด็ดขาดหนักแน่น,ความโปร่งใสและความกล้าหาญ และในยุคนี้เองจึงถือเป็นยุคที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์มากกว่ายุคใดๆ
ในยุคนี้(ยุคที่สอง)ชีวิตของบรรดาอิมาม กลายเป็นตัวอย่างสำหรับการปกครอง,ระบบสังคม ซึ่งจะมีการเรียกร้องในสองศตวรรษถัดไปกับบรรดาอิมามของชีอะฮ์ และยังเป็นสิ่งที่บรรดาอิมามใช้ความพยายามเพื่อให้ไปถึงจุดนั้น นอกจากนี้บรรดาชีอะฮ์ยังระลึกและถือเป็นประวัติศาสตร์ที่ผันผ่านอันล้ำค่า(ถือว่า การปกครองของอิมามอาลี และอิมามฮะซัน(อลัยฮิมัสสลาม) คือ แบบอย่าง และมักปรากฎในคำตอบเมื่อถูกถามว่า การปกครองแบบอิสลามนั้นเป็นเช่นไร) ระบบการเมืองช่วงหลังมักถูกนำมาเปรียบเทียบ(กับการปกครองของอิมาม)เสมอ ในขณะเดียวกัน ดังกล่าว  ยังแสดงตัวในฐานะบทเรียน และประสบการณ์ที่คู่ควรแก่การเรียนรู้ สำหรับ สภาพการณ์และสภาวะของรัฐที่ในหมู่ประชาชนและสังคมของรัฐนั้นยังไม่ผ่านการอบรมแบบอิสลามร้อยเปอร์เซ็น หรือ สังคมที่ถูกเปลี่ยนแปลงในหนทางที่บิดเบี้ยวไปแล้วอีกด้วย
ยุคที่ 3
ในยุคที่สาม คือ ยี่สิบปีระหว่าง การทำสนธิสัญญาสงบศึกของอิมามฮะซัน ,ปีที่ 41 ,จนถึงเหตุการณ์ชะฮาดัตของอิมามฮูเซนในปีที่ 61 หลังการทำสนธิสัญญา ภารกิจของชีอะฮ์เริ่มปฏิบัติกันในแบบกึ่งซ่อนเร้น และยังมีภารกิจในการหวนคืนอำนาจให้แก่ครอบครัวของศาสนาในวาระโอกาสที่เหมาะสม โอกาสในช่วงนี้โดยปกติทั่วไป ถือได้ว่ายุคที่สามนี้ควรมีชื่อว่า  ยุคแห่งความพยายามระยะสั้นเพื่อสร้างระบบการปกครองแบบอิสลาม
ยุคที่ 4
ในยุคที่สี่ เป็นยุคที่วันและคืน คือ การสืบสานและรับช่วงต่อจากกระบวนการดังกล่าว(ยุคที่สาม)แต่เป็นภารกิจแบบระยะยาว ยุคนี้กินเวลาเกือบสองศตวรรษ ชัยชนะและความพ่ายแพ้เกิดขึ้นมากมายตามขั้นตอนที่หลากหลาย พร้อมกันนั้นมีชัยชนะที่เด็ดขาดเกิดขึ้นในภารกิจเชิงอุดมการณ์ และมีการใช้วิธีการที่หลากหลายมากยิ่งขึ้นตามความเหมาะสมของช่วงเวลา และยังเป็นช่วงเวลาที่ถูกประดับให้งดงามด้วยความ อิคลาศ ความบริสุทธิ์ใจ การเสียสละ การเป็นแบบอย่างอันยิ่งใหญ่ของมนุษย์ในแบบอิสลาม
#ประเด็นในตัวบท
-การให้คำแนะนำคอลีฟะฮ์ในยุคสมัยของอิมามอาลี(อ) คือ หลักฐานที่แสดงถึงความพยายามในการปกครองอิสลามและสังคมมุสลิมของท่าน(อ)
-ยุคที่สองคือ ช่วงการปกครอง นับจากการปกครองของอิมามอาลี กับ อิมามฮะซัน รวมประมาณ 5 ปี เราะฮบัรชี้ว่า ยุคของอิมามฮะซัน เป็นยุคที่ยากลำบากยิ่ง มีความเจ็มปวดในหัวใจ แต่อิมามฮะซันก็ใช้วิธีที่มีมนุษยธรรมที่สุด ยุติธรรมที่สุด และมีความเด็ดขาดในการตัดสินใจ โปร่งใส และมีความหนักแน่น ยุคที่สองยังเป็นบทเรียน,ตัวอย่าง,อุดมคติ สำหรับนักปฏิบัติที่ปรารถนานำเอาการปกครองแบบอิสลามมาใช้กับสังคม
-ยุคที่สาม คือ ช่วงการทำสนธิสัญของอิมามฮะซัน จนถึง การเป็นชะฮีดของอิมามฮูเซน ภารกิจเป็นแบบระยะสั้น และมีลักษณะแบบกึ่งซ่อนเร้น 
-ยุคที่สี่ คือ หลังการเป็นชะฮีดของอิมามฮูเซน ภารกิจเป็นไปเพื่อเป้าหมายในระยะยาว 
จบบท