ศึกษาอิมามัต ผ่านหนังสือมนุษย์ 250 ปี โดยอิมามคาเมเนอีย์ 12

มนุษย์ 250 ปี (77) คนสองกลุ่มแรกที่ศรัทธาในอิสลาม
หมวดที่ 1 ยุคต้นแห่งอิมามัต
บทที่_9 ชีวิตและบุคลิกภาพของอมีรุลมุอฺมีนีน อลัยฮิสลาม
หมายเลข 76

 ความเดิมตอนที่แล้ว
บุคลิกภาพและชีวิตของอมีรุลมุอฺมีนีน(อ)นับตั้งแต่วิลาดัตจนถึงวันชะฮาดัต นับเป็นตัวตนที่ไม่เหมือนใครและจะไม่มีใครเหมือน ความประเสริฐบางประการที่พระองค์ได้มอบให้แก่ท่าน(อ) มีเพียงท่านเท่านั้นที่ได้ครอบครองความประเสริฐเหล่านั้น เช่น การถือกำเนิดใน “เญาฟ์” การติดตามและเคียงข้างท่านศาสดานับตั้งแต่ยังไม่ประกาศการ “เบียะซัต” ที่ถ้ำฮิรอ ,การเป็นมุสลิมคนแรก ฯลฯ สิ่งเหล่านี้ได้แสดงให้เห็นถึงตัวตนและบุคลิกภาพอันที่ละเอียดอ่อนของท่านอมีรุลมุอฺมีนีน(อ)

 หัวข้อใหม่ บุคคลสองกลุ่มแรกที่รับศรัทธาอิสลาม
ณ ช่วงเวลานั้น (อิสลาม) คือ แนวคิดใหม่ ปรากฎการณ์ใหม่ และจะกลายเป็นการปฏิวัติครั้งยิ่งใหญ่ที่จะกลายเป็นจุดเริ่มต้นที่ส่งผลเปลี่ยนแปลงอย่างล้ำลึกต่อโลกใบนี้ (ในขณะนั้นอิสลาม) ปรากฎขึ้นในดินแดนห่างไกล ในสังคมเล็กๆ ที่มีภาวะแบบลัมยัซรออฺ(ยังไม่ถูกหว่านเมล็พันธุ์ทางความคิด,เพิ่งเริ่มต้นการหว่านเมล็ดพันธุ์ทางความคิด) เฉกเช่นมักกะฮ์ในยุคญาฮีลียะฮ์ (ท่ามกลางสถานการณ์เช่นนี้)มีผู้ใดบ้าง ที่เข้าใจถึงความลุ่มลึกของวลีนั้น มีผู้ใดบ้างที่เข้าใจปรากฎการณ์นั้นได้อย่างลึกซึ้ง คนกลุ่มหนึ่งรับศรัทธา เพราะภาษาแห่งวิวรณ์นั้น  คือ ภาษาหัวใจของพวกเขา เหล่าทาสและผู้ถูกอธรรม เมื่อได้เห็นและแปลความว่าขบวนการนี้คือ การปลดปล่อยช่วยให้รอด คือ ภาษาหัวใจ คือ สิ่งที่สลายความหม่นหมอง คือ สิ่งที่ทำให้ภาวะอึดอัดขับข้องใจคลายตัว คือ สิ่งที่ทำให้อาการกลืนไม่เข้าคายไม่ออกสลายไป ต่างก็รับศรัทธาในทันที ทางฝั่งของพระผู้เป็นเจ้าเองก็ดึงมือและใส่แสงแห่งจิตวิญญาณเข้าไปในหัวใจของพวกเขา กล่าวได้ว่า คนส่วนมากที่เข้ารับศรัทธาเป็นกลุ่มแรก ล้วนเป็นบุคคลประเภทนี้ และยังมีอีกกลุ่มหนึ่งถูกดึงดูดด้วยกลิ่นอายแห่งจิตวิญญาณ ความสว่างไสว และตรรกแห่งนะบูวัต ซึ่งในหมู่คนเหล่านั้น ผู้ที่นับว่าเป็นแนวหน้าของคนกลุ่มนี้ ก็คืออมีรุลมุอฺมีนีน ชายหนุ่มท่านนี้เข้าถึงแก่นแท้ในวลีของศาสดา เขาได้หันสู่ศาสดา ก่อนจะมีผู้ใดได้ยินวจีจากการเอ่ยของท่าน(ศ็อล) เขาได้เข้าหาศาสดาก่อนจะมีผู้ใดรู้จักท่าน(ศ็อล)

 สรุปประด็นในตัวบท
อิมามคาเมเนอีย์ ชี้ว่า ในช่วงยุคต้น อิสลามนับเป็นแนวคิดใหม่ ซึ่งถือกำเนิดในดินแดนที่ยังคงสืบทอดวัฒนธรรมและความคิดแบบญาฮิลียะฮ์ หรือ ความอวิชชา ท่ามกลางสถานการณ์เช่นนั้น มีคนสองกลุ่มที่ยอมรับและมีศรัทธาต่ออิสลาม คนกลุ่มแรก คือ บุคคลผู้ถูกอธรรม บรรดาทาส และผู้ที่ถูกกดขี่ เหตุที่พวกเขายอมรับ เพราะคำสอนอิสลาม คือ คำสอนที่สอดคล้องกับสามัญสำนึกของพวกเขา และบุคคลกลุ่มที่สอง คือ ผู้ที่ถูกอิสลามดึงดูดเพราะกลิ่นอายแห่งจิตวิญญาณและวจนะการเผยแพร่ของท่านศาสดามูฮัมมัด(ศ็อล) ซึ่งในทัศนะของอิมามคาเมเนอีย์ อิมามอาลี คือ แกนนำของบุคคลกลุ่มที่สอง นอกจากนี้ท่านยังชี้ให้เห็นด้วยอีกว่า ในบรรดาผู้ศรัทธาทั้งหมดบนโลกใบนี้ อิมามอาลี คือ คนแรกที่เข้าหาศาสดา ก่อนจะมีผู้ใดได้ฟังสิ่งที่ศาสดาพูด ก่อนจะมีผู้ใดรู้จักศาสดา

 อ้างอิง มนุษย์ 250 ปี หน้า 78