ศึกษาอิมามัต ผ่านหนังสือมนุษย์ 250 ปี โดยอิมามคาเมเนอีย์ 28

เหตุผลที่ท่านอิมามอาลี (อ) ไม่ได้ประกาศสิทธิการปกครองกับคำทำนายของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) เรื่องอนาคตทางการเมืองของประชาชาติ
รายงานจากท่านอมีรุลมุอฺมีนีน (อ) ระบุว่า ท่านอิมามอาลี (อ) เคยเขียนจดหมายถึงมิตรคนหนึ่งว่า
عهد الّی عهداً
“ท่านศาสดา(ศ็อลฯ)ได้มอบหมายพันธหน้าที่ให้แก่ข้า และได้สั่งให้ข้ารักษาสัญญานี้ไว้
 فان ولّوک فی عافیة و اجمعوا علیک بالرضا فقم بامرهم
ความว่า “ดังนั้น หากพวกเขา(ประชาชน)ยอมรับการนำของเจ้าโดยสันติ และรวมกันอย่างเต็มใจเพื่อเจ้า ฉะนั้นจงยืนหยัดในการปกครองพวกเขาเถิด”
(ท่านอิมามคาเมเนอีย์ ได้อธิบายว่า)  ท่านศาสดา(ศ็อลฯ)กล่าวว่า โอ้อาลีเอ๋ย ถ้าหากประชาชาติมีมติเป็นเอกฉันท์ต่อเจ้า และรายล้อมเจ้ารวมทั้งแสดงออกว่าพวกเขาต้องการเจ้า และพวกเขาไม่ต้องการสร้างปัญหาใดๆให้เกิดขึ้น (หากเป็นเช่นนี้) ก็จงพิจารณาดูว่า มันมีความเหมาะสมและประโยชน์อย่างไรบ้าง แม้ว่าเรื่องนี้จะถูกบดบังอยู่ก็ตาม เช่น เอกภาพของโลกอิสลามและของประชาชาติอิสลาม หากขาดมันไป  จะทำให้แกนหลักของอิสลามจะตกอยู่ในความเสี่ยงและการคุกคาม ซึ่งมันได้เป็นเช่นนั้นแล้วในยุคของท่านอมีรุลมอฺมีนีน (อ) ดังนั้น
فان ولّوک فی عافیة
หากพวกเขา(ประชาชน)มารายล้อมเจ้าด้วยสันติ  โดยไม่ต้องการสร้างปัญหาและความขัดแย้งใดๆ  ไม่ต้องการให้มีสงครามภายในเกิดขึ้น เมื่อนั้น
فقم بامرهم
เจ้าจงขึ้นมาปกครองพวกเขา จงกิยามยืนหยัดในการบริหารกิจการของประชาชน และจงกุมบังเหียนแห่งการนำนี้ไว้
เมื่อท่านอิมามอาลี (อ) ประจักษ์แล้วว่า การปฏิรูปโลกอิสลาม ในขณะนั้น คือ การนำตนเองออกจากเวที ท่านจึงเลือกถอนตัวเองออกจากภารกิจนี้ กล่าวคือ ถึงแม้ท่านอมีรุลมุอฺมีนีน (อ) จะครอบครองการสรรเสริญ ยกย่องชื่นชม อีกทั้งมีสิทธิอันชอบธรรม  ทั้งๆที่ผู้คนนับพันต่างรู้ดี และยอมรับสิ่งเหล่านี้  โดยพวกเขาต่างได้ยินกันมาแล้ว(ท่านศาสดา (ศ็อล) ยกย่องอิมามอาลี (อ)) ถึงกระนั้นความทรงจำนี้กลับถูกลืมเลือนชั่วขณะ  แน่นอนยิ่ง เรื่องเช่นนี้ไม่เคยถูกลืม และจะไม่มีวันถูกลืม มันจะคงอยู่ตลอดไป แต่ตัวท่านอิมามอาลี (อ) กลับเลือกจะไม่เสนอมัน เพราะท่านอิมามอาลี (อ) สังหรณ์ถึงอันตราย ท่านจึงเลือกหลีกทาง ดั่งที่ท่านกล่าวว่า “เมื่อข้าเห็นว่า สภาพการณ์มีความสุ่มเสี่ยงอันตราย และเห็นว่าศาสนาของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) กำลังตกอยู่ในความเสี่ยงอันตราย ข้าจึงวางมือของตน และเลือกที่จะหลีกทาง”
 สรุป
ในริวายัตคำสั่งเสียของท่านศาสดา(ศ็อล) ชี้ให้เห็นถึงความชอบธรรมในการปกครองของท่านอมีรุลมุอฺมีนีน (อ) และสองทางเลือกในอนาคตที่ประชาชนจะตัดสินใจ  ทางเลือกที่หนึ่งคือ ประชาชนพร้อมใจกันให้ท่านอิมามอาลี (อ) ปกครอง ไม่ขัดแย้ง ไม่แตกแยก ไม่เกิดสงครามภายใน หากเป็นเช่นนี้ ท่านศาสดา (ศ็อล) สั่งเสียให้ท่านอิมามอาลี (อ) ขึ้นชี้นำและปกครอง กลับกัน ทางเลือกที่สอง หากมีสถานการณ์สุ่มเสี่ยงต่ออิสลาม ให้ท่านอิมามอาลี (อ) หาวิธีที่ดีที่สุดในการปกครองอิสลามให้พ้นจากภัยคุกคาม

 อ้างอิง มนุษย์ 250 ปี เล่ม 3 หน้า 88-89