มนุษย์ผู้มีศรัทธาที่น่าอัศจรรย์ที่สุด ในยุคสุดท้ายตามวจนะของศาสดา (ซ็อลฯ)


มนุษย์ผู้มีศรัทธาที่น่าอัศจรรย์ที่สุด ในยุคสุดท้ายตามวจนะของศาสดา (ซ็อลฯ)


    ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) กล่าวว่า : “โอ้ อะลี! จงรู้เถิดว่า มนุษย์ที่มีศรัทธาที่น่าอัศจรรย์สุดและมีความเชื่อมั่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั้นคือกลุ่มชนที่จะเกิดขึ้นในยุคสุดท้าย พวกเขาไม่ทันเห็นท่านศาสดาและฮุจญะฮ์ (อิมาม) ก็เร้นหายไปจากพวกเขา แต่พวกเขาก็ศรัทธาด้วยสีดำบนสีขาว (สิ่งที่ถูกบันทึกไว้)”

    ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) กล่าวว่า :

یا علی؛ وَاعلَم اَنّ اَعجَبَ النّاسِ ایماناً وَاَعظَمَهُم یَقیناً قَومٌ یَکونونَ فی آخِر الزّمانِ لَم یَلحَقوا النّبیَّ وَحَجَبَتهُمُ الحُجّةُ فَآمَنوا بِسَوادٍ عَلی بَیاضٍ

“โอ้ อะลี! จงรู้เถิดว่า มนุษย์ที่มีศรัทธาที่น่าอัศจรรย์ที่สุดและมีความเชื่อมั่นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั้นคือกลุ่มชนที่จะเกิดขึ้นในยุคสุดท้าย พวกเขาไม่ทันเห็นท่านศาสดาและฮุจญะฮ์ (อิมาม) ก็เร้นหายไปจากพวกเขา แต่พวกเขาก็ศรัทธาด้วยสีดำบนสีขาว (สิ่งที่ถูกบันทึกไว้)” (1)

คำอธิบาย :

    “ความศรัทธาที่น่าอัศจรรย์ที่สุด”

    สีดำบนสีขาวนั้นเป็นการชี้ถึงสิ่งที่ถูกเขียนและบันทึกไว้ ได้แก่ คัมภีร์อัลกุรอานและหะดีษต่างๆ จากอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) รวมถึงหนังสือต่างๆ ทางศาสนา โดยที่การมีความศรัทธา (อีหม่าน) ของคนในยุคสุดท้าย (อาคิรุซซะมาน) และยุคแห่งการเร้นกาย (ฆ็อยบะฮ์) ของท่านอิมามซะมาน (อ.) จะอาศัยสื่อข้อเขียนและสิ่งที่ถูกบันทึกไว้เหล่านี้ ศิลปะของบรรดาผู้ศรัทธาในยุคสุดท้ายคือการที่พวกเขาศรัทธาโดยไม่ได้เห็นท่านศาสดา (ซ็อลฯ) และบรรดาอิมามผู้บริสุทธิ์ (อ.) และไม่ได้เห็น "ฮุจญะฮ์" (ผู้ข้อพิสูจน์) ของพระผู้เป็นเจ้าในยุคสมัยของพวกเขา และไม่ได้เห็นปาฏิหาริย์ และสัญญาณบ่งชี้ต่างๆ ถึงความสัจจริง แต่อาศัยเพียงข้อเขียนต่างๆ จากคัมภีร์อัลกุรอานและริวายะฮ์ทั้งหลายที่ปรากฏอยู่ในหนังสือที่ได้มาถึงมือพวกเขา พวกเขาเชื่อและมั่นคงในความศรัทธาของพวกเขาในสภาพการณ์ที่ยากลำบากของยุคแห่งการเร้นกาย (ฆ็อยบะฮ์)

    ความศรัทธาของผู้ศรัทธาในยุคสุดท้าย (อาคิรุซซะมาน) มีคุณค่าและยิ่งใหญ่มากกว่าความศรัทธาของผู้ศรัทธาในยุคของบรรดามะอ์ซูม (อ.) เนื่องจากพวกเขาได้กลายเป็นผู้ที่เชื่อมั่นต่อสิ่งที่เขามองไม่เห็น ไว้วางใจและศรัทธาต่ออิมามที่เร้นกาย (ฆออิบ) จากสิ่งที่พวกเขาได้ยินและสิ่งที่ถูกเขียนบันทึกไว้เท่านั้น พวกเขาคือหนึ่งในตัวอย่าง (มิศดาก) หลักของโองการอัลกุรอานที่กล่าวว่า :

الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ

“บรรดาผู้ที่ศรัทธาในสิ่งเร้นลับ” (อัลกุรอานบทอัลบะเกาะเราะฮ์ โองการที่ 3)

    ท่านอิมามซอดิก (อ.) ในการอธิบายโองการนี้ ท่านกล่าวว่า :

أَمَّا الْغَیْبُ فَهُوَ الحُجّةُ الْغَائِبُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

"ส่วน "อัล ฆ็อยบ์" (สิ่งเร้นลับ) นั้น คือ อัลฮุจญะฮ์ (มะฮ์ดี) ผู้เร้นกาย (อ.)" (3)

แหล่งที่มา :

1. บิฮารุลอันวาร, อัลลามะฮ์มัจญ์ลิซี, เล่ม 52, หน้า 125

2. อัลกุรอานบทอัลบะเกาะเราะฮ์ โองการที่ 3

3. บิฮารุลอันวาร, อัลลามะฮ์มัจญ์ลิซี, เล่ม 51, หน้า 52

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ