การพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของบรรดาศาสดาด้วยอัลกุรอานในอีกรูปแบบหนึ่ง

  ซูเราะฮฺอันนิซาอฺ โองการที่ 64

وَ مَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ

“และเราไม่ได้ส่งศาสดามาเพื่อสิ่งใดเลย เว้นแต่เพื่อให้เขา(ศาสดา)ได้รับการเชื่อฟังและปฏิบัติตาม ด้วยการช่วยเหลือและการอนุมัติจากพระองค์”

    จากโองการดังกล่าวอัลลอฮฺ(ซบ)ทรงส่งศาสดามาเพื่อให้มนุษย์ได้เชื่อฟังปฏิบัติตามศาสดา  แน่นอนว่าบุคคลที่อัลลอฮฺ(ซบ)ทรงส่งมาเพื่อสิ่งนี้นั้นเป็นไปไม่ได้ที่ที่เขากระทำความผิดบาป มีความบกพร่อง หรือละเมิดฝ่าฟื้นคำสั่งของพระองค์ บุคคลที่พระองค์ส่งมาเพื่อให้มนุษย์เชื่อฟังปฏิบัติตามนั้นต้องมีความบริสุทธิ์ในทุกๆด้านในทุกๆเรื่องแม้กระทั่งในเรื่องของความรู้เพื่อสามารถที่จะนำมนุษย์ไปสู่หมายเป้าหมายที่สูงส่งได้ นี่ก็เป็นหลักฐานหนึ่งที่ชี้ให้เห็นถึงความบริสุทธิ์(อิศมัต)ของศาสดา

ซูเราะฮฺอัลบากอเราะฮฺ โองการที่ 124

وَ إِذِ ابْتَلىَ إِبْرَاهِمَ رَبُّهُ بِكلَِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ  قَالَ إِنىّ‏ِ جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا  قَالَ وَ مِن ذُرِّيَّتىِ  قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِى الظَّالِمِين‏

“เพื่อพระผู้อภิบาลของเขาได้ทำการทดสอบอิบรอฮีมด้วยบททดสอบต่างๆและเขาก็ผ่านบททดสอบเหล่านั้นอย่างสมบูรณ์ พระองค์ทรงตรัสว่าฉันจะทำให้เจ้าเป็นผู้นำเหนือมนุษยชาติ อิบรอฮีมถามในเชิงขอว่าตำแหน่งผู้นำจะไปถึงบรรดาลูกหลานของฉันด้วยหรือไม่? พระองค์ทรงตรัสว่าสนธิสัญญาของฉันจะไปไม่ถึงบรรดาผู้ที่อธรรม “ซอลิม” 

    จากโองการดังกล่าวตำแหน่งของพระผู้เป็นเจ้าในครั้งนี้ถูกจำกัดไว้สำหรับบรรดาผู้ที่ไม่อธรรม บรรดาบุคคลที่จะได้รับการแต่งตั้งจากอัลลอฮฺ(ซบ) (ตำแหน่งที่ได้รับแต่งตั้งโดยตรงมีสี่ตำแหน่ง “มันศะบุลอิลาฮี” คือตำแหน่งนบี ตำแหน่งรอซูล ตำแหน่งอิมาม และตำแหน่งวะศีหรือคอลีฟะฮ์ ไม่มีใครสามารถไปถึงตำแหน่งแหล่านี้ได้ด้วยการพัฒนา ส่วนตำแหน่งที่สามารถไปถึงได้ด้วยพัฒนาคือ ตำแหน่งวะลียุลลอฮฺ ตำแหน่งมุคละศีน มนุษย์สามารถพัฒนาไปเป็นมุคละศีนได้ มุคละศีนทุกคนไม่ใช่ศาสดาแต่ศาสดาทุกคนคือมุคละศีน) ตำแหน่งในโองกานี้คือตำแหน่งอิมาม ซึ่งบุคคลที่ “ซอลิม” บุคคลที่อธรรมก็คือบุคคลที่ละเมิดฝ่าฟื้นและทำบาปและไม่มีสิทธิ์ได้รับตำแหน่งความเป็นผู้นำได้ คนที่ซอลิมไม่สามารถได้รับมันศับอิลาฮีได้ “ซอลิม” หมายถึงการละเมิดซึ่งมีสองรูปแบบ คือละเมิดต่อตัวเอง และละเมิดต่อผู้อื่น เช่นการทำบาปเป็นการละเมิดต่อตัวเอง ส่วนการนินทาเป็นบาปที่เป็นการอธรรมต่อตัวเองและผู้อื่นด้วย กระทั้งการกดขี่การฆ่าละเมิดชีวิตทรัพย์สินของผู้อื่นเป็นการละเมิดทั้งตัวเองและผู้อื่น ดังนั้นคนเหล่านี้จะไม่ได้รับตำแหน่งนี้ ซึ่งตำแหน่งหนึ่งจากตำแหน่งต่างๆของพระผู้เป็นเจ้าคือตำแหน่งศาสดา(นบี) 

ดังนั้นบุคคลที่อธรรมไม่มีความเหมาะสมในการที่จะอยู่ในตำแหน่งศาสดา และคำว่า “ซุลม์” (ความอธรรม)ในอัลกุรอานนั้นมีความหมายที่กว้างรวมถึงแนวความคิดที่บิดเบือนหลงทางและความผิดบาป ซึ่งลูกหลานของศาสดาอิบรอฮีม(อ)ที่ไม่ได้เป็นผู้อธรรมจะได้รับตำแหน่งศาสดารวมทั้งตำแหน่งอิมามผู้นำด้วย ศาสดาเหล่านั้นคือ ศาสดาอิสมาอีล(อ) อิสหาก(อ) ยะฮ์กูบ(อ) ดาวุด(อ) สุไลมาน(อ) ยูนุซ(อ) ซักการีย(อ)า อีซา(อ) มาจนถึงศาสดามูฮัมหมัด(ศ็อล)

  ซูเราะฮฺอันนัจมฺ โองการที่ 3-4

إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْىٌ يُوحَى‏   وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَْوَى

 “และศาสดาไม่กล่าวสิ่งใดจากอารมณ์ความต้องการของตัวเอง เว้นแต่คำกล่าวของท่านั้นคือวิวรณ์ที่ถูกประทานลงมาแก่ท่าน”

    โองการดังกล่าวอธิบายว่าศาสดาจะไม่กล่าวสิ่งใดเว้นแต่วิวรณ์(วะฮฺยู)ของอัลลอฮฺ(ซบ) ซึ่งก็หมายถึงศาสดาอิสลามทั้งในการรับวิวรณ์และในการเผยแพร่วิวรณ์ไม่มีความผิพลาดใดๆ และถ้าหากเกิดผิดพลาดแม้แต่ครั้งเดียวก็จะขัดโองการการดังกล่าว

 - อิศมัต ความบริสุทธิ์ของบรรดาศาสดาจากรายงานอัลฮาดีษ

    ในอัลฮาดีษต่างๆของอิสลามที่ได้กล่าวถึงความบริสุทธิ์และการได้รับการปกป้องบรรดาศาสดาให้ห่างไกลจากบาปอัลฮาดีษบทหนึ่งที่ท่านอิมามศอดิก(อ)ได้ทำการอธิบายคำว่า “มะอฺศูม” “ผู้บริสุทธิ์” จากบิฮารุลอันวารเล่ม 25 หน้า 194 

المعصوم هوالمعتصم بالله من جميع المحارم

“ผู้บริสุทธิ์คือบุคคลที่ ได้รับการช่วยเหลือพิเศษจากอัลลอฮ์(ซบ)ให้ห่างไกลจากทุกๆความชั่วร้ายและความผิดบาป”

   และพระองค์ผู้ทรงสูงส่งได้ตรัสในอัลกุรอานซูเราะฮฺอาลิอิมรอนโองการ 101

وَ مَن يَعْتَصِم بِاللَّهِ فَقَدْ هُدِىَ إِلىَ‏ صرَِاطٍ مُّسْتَقِيم‏

“และผู้ใดที่ได้รับการช่วยเหลือแล้วเขาได้ถูกนำทางไปสู่ทางนำอันเที่ยงตรงแล้ว

 

ขอขอบคุณ สถาบันศึกษาศาสนา อัลมะฮ์ดี (อ.)