โองการที่ ๙๕,๙๖ ซูเราะฮ์อันนิซาอ์

ฐานันดรของนักต่อสู้
لا يَستَوِى الْقَعِدُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ غَيرُ أُولى الضرَرِ وَ المُْجَهِدُونَ فى سبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَلِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ فَضلَ اللَّهُ المُْجَهِدِينَ بِأَمْوَلِهِمْ وَ أَنفُسِهِمْ عَلى الْقَعِدِينَ دَرَجَةً وَُكلاً وَعَدَ اللَّهُ الحُْسنى وَ فَضلَ اللَّهُ الْمُجَهِدِينَ عَلى الْقَعِدِينَ أَجْراً عَظِيماً (95) دَرَجَتٍ مِّنْهُ وَ مَغْفِرَةً وَ رَحْمَةً وَ كانَ اللَّهُ غَفُوراً رَّحِيماً(96)

ความหมาย

๙๕. บรรดาผู้ศรัทธา ที่ปราศจากความเดือดร้อน นั่งรั้งอยู่ (จากสงคราม) กับบรรดาผู้ต่อสู้ในทางของอัลลอฮฺ ด้วยทรัพย์สมบัติของพวกและชีวิตของพวกเขา ไม่เท่าเที่ยมกันไม่ อัลลอฮฺทรงโปรดปรานผู้ที่ต่อสู้ ด้วยทรัพย์สมบัติของพวกเขา และชีวิตของพวกเขา (ทำสงคราม) ให้มีฐานะเหนือกว่าบรรดาผู้ที่นั่งรั้งอยู่ (จากสงคราม) และอัลลอฮฺ ได้ทรงสัญญาสิ่งดีงามแก่ทุกคน แต่อัลลอฮฺ ทรงโปรดปรานผู้ต่อสู้มากกว่าผู้นั่งรั้งอยู่ (จากสงคราม) ด้วยรางวัลอันใหญ่หลวง

๙๖. (พวกเขาจะได้รับ) ฐานะหลายชั้น การอภัยโทษ และความเมตตาจากพระองค์ เพราะอัลลอฮฺ เป็นผู้ทรงอภัยโทษ ผู้ทรงเมตตาเสมอ

คำอธิบาย

ในสมัยท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) บรรดามุสลิมต่างพร้อมออกสงครามเพื่อปกป้องอิสลาม มีบางคนที่ได้รับบาดเจ็บ ไม่สบาย หรือพิการเท่านั้นที่ไม่ได้ร่วมสงคราม และบางครั้งเฉพาะบางกลุ่มที่ออสงคราม เนื่องจากความอ่อนแอของศัตรู สงคราจึงเป็นวาญิบกิฟายะฮฺ (บังคับสำหรับบางคน)

โองการต้องการแสดงให้เห็นถึงคุณค่า และความสำคัญของสงครามจึงกล่าวเปรียบเที่ยบให้เห็นว่าระหว่างผู้ที่นั่งรั้งอยู่บ้าน กับผู้ต่อสู้ในทางของพระเจ้าด้วยทรัพย์สินและชีวิตของตน ไม่เท่าเที่ยมกัน ยกเว้นผู้ที่นั่งรั้งอยู่มีอุปสรรคอื่น เช่น ได้รับบาดเจ็บ ไม่สบาย หรือพิการ เป็นต้น แต่ถ้าพวกเขาตั้งเจตนาว่าเข้าร่วมสงคราม พวกเขาจะได้รับรางวัลเช่นเดียวกับผู้ออกสงคราม ซึ่งจุดประสงค์ของโองการหมายถึง ผู้ที่ไม่มีความเดือดร้อนอันใด แต่นั่งรั้งอยู่บ้านไม่ยอมร่วมสงคราม โองการจึงตำหนิพวกเขา ส่วนผู้ที่สงครามไม่เป็นข้อบังคับสำหรับตน และนั่งรั้งอยู่ที่บ้านฐานันดรของเขากับผู้ที่ออกสงคราม ไม่เหมือนกัน แม้ว่าพวกเขาไม่ได้ละทิ้งสงคราม อีกทั้งได้เตรียมพร้อมที่จะเข้าร่วมสงคราม แต่ขณะนั้นสงครามไม่ต้องการพวกเขา แต่อย่างไรก็ตามเพื่อมิให้ผู้ศรัทธาหมดหวังในความเมตตาของพระองค์ อัล-กุรอาน กล่าวว่า อัลลอฮฺ ได้ทรงสัญญาสิ่งดีงามแก่ทุกคน ทั้งผู้ที่ต่อสู้ในสงคราม และผู้ที่นั่งรั้งอยู่บ้าน เพื่อให้พวกเขาได้รับรู้ว่า ความเมตตาของพระเจ้าครอบคลุมเหนือพวกเขาด้วยเช่นกัน เพียงแต่ว่าผู้ที่ออกสงครามได้มากกว่า

โองการถัดมา กล่าวถึงฐานันดรที่เหนือกว่าของผู้ออกสงครามอีกครั้งหนึ่ง พร้อมกับอธิบายว่า พวกเขาได้รับฐานะหลายชั้น ณ พระเจ้า ตลอดจนการอภัย และความเมตตาจากพระองค์

โองการกล่าวถึงความเหนือกว่าของผู้ต่อสู้ที่มีต่อผู้นั่งรั้งอยู่บ้าน ถึง 3 ครั้ง ๆ แรกกล่าวว่า คนสองกลุ่มไม่เท่ากัน ครั้งที่สองอธิบายว่าพระเจ้าประสงค์ให้ผู้ต่อสู้มีฐานะเหนือกว่า และครั้งที่สามอธิบายถึงฐานะที่เหนือกว่า

การที่ประโยคที่สองกล่าวถึง ฐานะ โดยใช้คำเป็นเอกพจน์ (ดะเราะญะฮฺ) และประโยคที่สามใช้คำที่เป็นพหูพจน์ ฐานะหลายชั้น (ดะเราะญาต) ทั้งสองอธิบายถึงความเพิ่มพูนของ ฐานันดร สำหรับนักต่อสู้ ส่วนประโยคที่สองเป็นคำนามที่ไม่ได้ระบุเจาะจง ซึ่งครอบคลุมฐานันดรทั้งหมด สาเหตุที่เป็นเช่นนี้ เนื่องจากต้องการให้เห็นความชัดเจนของฐานันดรของนักต่อสู้ และความหลากหลายของประโยค