โองการที่ 107,108,109 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์
โองการที่ 107,108,109 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์
พึงระมัดระวังการพิพากษา
وَ لا تجَدِلْ عَنِ الَّذِينَ يخْتَانُونَ أَنفُسهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا يحِب مَن كانَ خَوَّاناً أَثِيماً (107) يَستَخْفُونَ مِنَ النَّاسِ وَ لا يَستَخْفُونَ مِنَ اللَّهِ وَ هُوَ مَعَهُمْ إِذْ يُبَيِّتُونَ مَا لا يَرْضى مِنَ الْقَوْلِ وَ كانَ اللَّهُ بِمَا يَعْمَلُونَ محِيطاً(108) هَأَنتُمْ هَؤُلاءِ جَدَلْتُمْ عَنهُمْ فى الْحَيَوةِ الدُّنْيَا فَمَن يُجَدِلُ اللَّهَ عَنهُمْ يَوْمَ الْقِيَمَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيهِمْ وَكيلاً(109)
ความหมาย
๑๐๗. และจงอย่าปกป้องผู้ที่ทรยศต่อตัวของพวกเขาเอง แท้จริง อัลลอฮฺ มิทรงรักผู้ทรยศ ผู้บาปหนา
๑๐๘. พวกเขาปกปิดพฤติการณ์ของพวกเขาให้พ้นจากผู้คน แต่ปกปิดให้พ้นจากอัลลอฮฺไม่ได้ พระองค์ทรงอยู่กับพวกเขา เมื่อพวกเขาปรึกษากันเวลากลางคืน (ประเด็น) คำพูดที่พระองค์ไม่ทรงพอพระทัย และอัลลอฮฺ ทรงครอบคลุมเหนือที่พวกเขากระทำ
๑๐๙. แน่นอน สูเจ้าคือผู้ปกป้องพวกเขาในชีวิตแห่งโลกนี้ แล้วผู้ใดเล่าจะปกป้องพวกเขา ณ อัลลอฮฺ ในฟื้นคืนชีพ หรือผู้ใดเล่าจะเป็นตัวแทนพวกเขา
คำอธิบาย
โองการกล่าว ห้ามปกป้องบุคคลที่ทรยศต่อตัวเอง โดยกล่าวว่า จงอย่าปกป้องผู้ที่ทรยศต่อตัวของพวกเขาเอง เนื่องจากพระเจ้าไม่ทรงรักผู้ทรยศ และกระทำความผิดขั้นรุนแรง
หลังจากนั้น โองการตำหนิผู้ที่ทรยศว่า พวกเขาปกปิดพฤติการณ์ของพวกเขาให้พ้นจากผู้คน เนื่องจากละอาย แต่พวกเขาไม่ละอายต่อพระเจ้า ทั้งที่พระจ้าทรงอยู่กับพวกเขาทุกที่ ไม่พวกเขาจะอยู่ ณ ที่ใดก็ตาม แม้แต่ในยามค่ำคืนที่พวกเขานั่งปรึกษาหารือกันและพูดในสิ่งที่พระเจ้าไม่ทรงพอพระทัย พระองค์ทรงอยู่กับพวกเขา และครอบคลุมการกระทำของพวกเขา
หลังจากนั้นโองการกล่าวกับท่านศาสดา เกี่ยวกับเผ่าที่ขโมยว่าจงอย่าปกป้องพวกเขา โองการกล่าวว่า ถ้าสูเจ้าปกป้องพวกเขาในชีวิตแห่งโลกนี้ แล้วผู้ใดเล่าจะสามารถปกป้องพวกเขา ณ อัลลอฮฺ ในฟื้นคืนชีพ หรือผู้ใดเล่าจะเป็นตัวแทนจัดการภารกิจ และช่วยแก้ปัญหาแทนพวกเขา
ด้วยเหตุนี้ การช่วยเหลือของสูเจ้าที่มีต่อพวกเขา แถบจะไม่มีผลลัพธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น เนื่องจากชีวิตอัมตะเป็นชีวิตที่อยู่ ณ พระเจ้า ในวันนั้นพวกเขาจะไม่มีผู้ปกป้องคุ้มครอง
ซึ่งจริง ๆ โองการทั้งสาม อันดับแรกกล่าวถึงท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) และบรรดาผู้พิพากษาทั้งหลายว่า ให้ระมัดระวังการพิพากษาของตน อย่าหลงเชื่อผู้ที่สร้างสถานการณ์ และให้การเท็จอันเป็นการทำลายสิทธิของผู้อื่น
หลังจากนั้นโองการกล่าวถึงผู้ทรยศหักหลังทั้งหลาย และกล่าวถึงบรรดาผู้ที่ปกป้องผู้ทรยศให้ระวังบั้นปลายที่เลวร้ายของการกระทำทั้งโลกนี้และโลกหน้า