โองการที่ 114 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์

 

لا خَيرَ فى كثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلا مَنْ أَمَرَ بِصدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصلَح بَينَ النَّاسِ وَ مَن يَفْعَلْ ذَلِك ابْتِغَاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ فَسوْف نُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً (114)

ความหมาย

๑๑๔. ไม่มีดีอันใดในการซุบซิบมากมายของพวกเขา นอกจากผู้ที่ (ใช้คำพูดเหล่านี้) กำชับในกุศลทาน หรือทำสิ่งที่ดีงาม หรือให้ประนีประนอมระหว่างมนุษย์ และผู้ใดกระทำเช่นนั้นเพื่อแสวงหาความปราโมทย์ของอัลลอฮฺ เราจะประทานรางวัลอันใหญ่หลวงแก่เขา

คำอธิบายคำพูดซุบซิบ

โองการที่ผ่านมากล่าวถึงการปรึกษาหารือที่ซ่อนเร้นตอนกลางคืน ซึ่งมีซาตานมารร้ายร่วมอยู่กับเขา ส่วนโองการนี้ขยายความโองการที่แล้วภายใต้ประเด็นของการพูดซุบซิบ

คำว่า นัจวา คำเดียวมิได้หมายถึง การพูดกระซิบในหูเพียงอย่างเดียว แต่ครอบคลุมถึงการพูดกระซิบในที่ประชุมที่ไม่เปิดเผย เนื่องจากคำนี้มาจากคำว่า นัจวะฮฺ หมายถึงพื้นที่สูง ซึ่งปกติแล้วพื้นที่ ๆ อยู่สูงมักเด่นชัดกว่าบริเวณรอบ ๆ ขณะการประชุมที่ปิดบังและคำพูดที่กระซิบกระซาบในหูจะแยกต่างหากจากคนรอบด้าน ซึ่งเรียกว่า นัจวา

การพูดกระซิบกระซาบ (นัจวา) เป็นการกระทำที่ไม่ถูกยอมรับ และเสียมารยาททางสังคม เพราะเป็นสาเหตุให้คนอื่นเข้าใจผิด และอาจคิดว่าการกระซิบกระซาบของเขาทำให้ตนได้รับความเสียหาย แต่ไม่ได้หมายความว่าการกระซิบกระซาบทั้งหมดไม่ดี การกระซิบกระซาบบางประเภทดี

หลังจากนั้น เพื่อป้องกันมิให้คนอื่นคิดว่าทุกการกระซิบกระซาบข้างหูไม่ดี ถูกห้าม หรือถูกตำหนิ

โองการข้างต้นจึงกล่าวถึง การกระซิบกระซาบที่ถูกยอมรับไว้ 3 ประการ ซึ่งในนั้นมีความดีงามแฝงอยู่ เช่น การกระซิบกระซาบที่กำชับในกุศลทาน กำชับให้ทำความดีงาม และกำชับให้มีการสมานฉันท์ระหว่างคู่กรณีสองฝ่าย

การกระซิบกระซาบเช่นนี้ ถ้ามิได้กระทำเพื่อโอ้อวด แต่มีจุดประสงค์เพื่อแสวงหาความปราโมทย์จากพระเจ้า แน่นอน พระเจ้าทรงเตรียมรางอันยิ่งใหญ่ไว้สำหรับเขา โองการกล่าวว่า ผู้ใดกระทำเช่นนั้นเพื่อแสวงหาความปราโมทย์ของอัลลอฮฺ เราจะประทานรางวัลอันใหญ่หลวงแก่เขา
ปกติการพูดกระซิบกระซาบ และการจัดประชุมลับ อัล-กุรอานถือว่าเป็นการงานของซาตานมารร้าย ดังที่กล่าวในโองการที่ 10 บทอัลมุญาดะละฮฺ ว่า แท้จริงการกระซิบกระซาบเป็นการงานของชัยฏอน

การกระซิบกระซาบถ้ากระทำต่อหน้าประชาชน อาจเป็นสาเหตุให้คนอื่นคิดไปในทางที่ไม่ดี แม้แต่ในหมู่มิตรสหายก็ตาม ด้วยเหตุนี้ นอกจากกรณีจำเป็นแล้วไม่ควรกระทำ อัล-กุรอาน โองการนี้เป็นปฐมบทของการกระซิบกระซาบที่บรรดามุสลิมกระทำต่อท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ซึ่งบุคคลใดต้องการพูดกระซิบกระซาบกับศาสดาต้องบริจาคทานก่อน และคำสั่งดังกล่าวไม่มีสาวกคนใดปฏิบัติตาม นอกจากอิมามอะลี (อ.)