โองการที่ 122 ซูเราะฮ์อันนิซาอ์ 

สัญญาของผู้ศรัทธา
وَ الَّذِينَ ءَامَنُوا وَ عَمِلُوا الصلِحَتِ سنُدْخِلُهُمْ جَنَّتٍ تجْرِى مِن تحْتِهَا الاَنْهَرُ خَلِدِينَ فِيهَا أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً (122)

ความหมาย

๑๒๒. บรรดาผู้ศรัทธาและประกอบการดี ในไม่ช้านี้เราจะให้พวกเขาเข้าสวนสวรรค์ทั้งหลาย ซึ่งภายใต้ต้นไม้มีธารน้ำหลายสายไหลผ่าน ขณะที่พำนักอยู่ในนั้นตลอดกาล นี่เป็นสัญญาสัตย์จริงของอัลลอ ฮฺ และผู้ใดเล่ามีถ้อยคำ (สัญญา) สัตย์จริงยิ่งไปกว่าอัลลอฮฺ

คำอธิบาย

โองการก่อนหน้านี้กล่าวถึงกลุ่มชนที่เดินตามรอยเท้าของมาร และเลือกมารเป็นผู้คุ้มครองพวกเขาจะขาดทุนทั้งโลกนี้และโลกหน้า ซาตานมารร้ายจะสัญญาโหก และสร้างความเพ้อฝันแก่พวกเขา โองการกำชับว่าซาตานจะไม่สัญญาแก่ผู้ใด นอกจากการหลอกลวงเท่านั้น

ส่วนโองการนี้สาธยายถึงบั้นปลายสุดท้ายของผู้ศรัทธาและประกอบการดี ซึ่งพวกเขาจะได้รับความโปรดปรานอันใหญ่หลวง ต่างไปจากความโปรดปรานทางโลกที่ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว และไม่มีความมั่นคง บรรดาผู้ศรัทธาจะพำนักอยู่ในนั้นตลอดไป

คำสัญญาของพระเจ้าไม่โกหกเหมือนคำสัญญาของซาตานมารร้าย เป็นคำสัญญาที่สัตย์จริง ดังนั้น จึงไม่มีผู้ใดมีถ้อยคำที่สัตย์จริงยิ่งไปกว่าพระเจ้า เนื่องจากถ้อยคำของบุคคลอื่นโกหก หลอกลวง หรืออาจเป็นเพราะไร้ความสามารถ โง่เขลาเบาปัญญา และมีความต้องการ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดห่างไกลจากพระเจ้า