ชีวประวัติญะอ์ฟัร อัฏฏ็อยยาร

 

ท่านญะฟัร บิน อะบูฏอลิบ บิน อับดุลมุฏฏอลิบ หรือเป็นที่รู้จักในชื่อว่า ญะอ์ฟัร อัฏฏ็อยยาร และซุลญะนาฮัยน์ (ผู้ที่มีปีกทั้งสอง) เขาเป็นบุตรคนที่สามของท่านอะบีฏอลิบและท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ บินติ อะซัด และเป็นลูกพี่ลูกน้องของศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) เป็นพี่ชายของอิมามอะลี และบุคคลที่สองที่ยอมรับในศาสนาอิสลามหลังจากอิมามอะลี และเป็นหนึ่งในเศาะฮาบะฮ์ที่มีชื่อเสียงของศาสนทูตของอัลลอฮ์ และเขายังได้รับสถานภาพอันยิ่งใหญ่ ณ ศาสนทูตของพระองค์ และเขาเป็นผู้นำกลุ่มชนที่อพยพไปยังอะบิสซิเนีย (เอธิโอเปีย) หนึ่งในมุสลิมกลุ่มแรกๆ เขาและสหายของเขายังคงอยู่ในอบิสซิเนีย จนกระทั่งท่านศาสดามุฮัมมัด (ศ็อลฯ) อพยพไปยังเมืองมะดีนะฮ์  และพวกเขาก็อพยพไปยังมะดีนะฮ์ตามหลังศาสดา และศาสดามุฮัมมัดยังได้สอนนมาซให้แก่เขา ซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อของเขา นั่นคือ นมาซญะอ์ฟัร อัฏฏ็อยยาร

 

ท่านศาสดาได้สั่งให้เขาเป็นผู้นำกองทัพอิสลามในสมรภูมิมุอ์ตะฮ์สู้รบกับพวกชาวโรมัน และเขาเสียชีวิตในการสู้รบครั้งนี้ และศพของเขาถูกฝังอยู่ในสนามรบ ซึ่งในปัจจุบัน หลุมศพของเขาอยู่ในประเทศจอร์แดน

 

เป็นที่รู้กันว่า ญะอ์ฟัร อัฏฏ็อยยาร ถือกำเนิดเกิดก่อนบิอ์ษะฮ์ของท่านศาสดามุฮัมมัดประมาณยี่สิบปี และเขามาจากกลุ่มชนเผ่าบนีฮาชิม   บิดาของเขา  คือ อะบูฏอลิบ เป็นหนึ่งในผู้นำของเผ่ากุเรช  มารดาของเขา คือ ท่านหญิงฟาฏิมะฮ์ บินติ อะซัด และเขาเป็นบุตรคนที่สามของอะบูฏอลิบ และเขาถือกำเนิด หลังจากฏอลิบและอะกีล บุตรชายของอบูฏอลิบ  ขณะที่อิมามอะลีนั้นมีอายุน้อยกว่าเขา

ญะอ์ฟัร อัฏฏ็อยยาร ได้รับฉายานามว่า อะบูอับดุลลอฮ์ เพราะว่า บุตรคนโตของเขามีชื่อว่า อับดุลลอฮ์ และมีอีกฉายานามหนึ่งของเขา คือ อะบูอัลมะซากีน เนื่องจากเขานั้นมีความรักและห่วงใยต่อบรรดาคนยากจนและคนขัดสน อีกทั้งได้ทำความดีให้พวกเขา

เขาได้รับสมญานามว่า อัฏฏ็อยยาร และซุลญะนาฮัยน์ เพราะว่า เขานั้นถูกตัดมือทั้งสองขาดในสมรภูมิรบ ก่อนที่เขาจะเป็นชะฮีด

รายงานจากอิมามบากิร (อ.) ว่า แท้จริงอัลลอฮ์ ทรงทำให้ญะอ์ฟัร ออกห่างคุณสมบัติทั้งสี่ประการในยุคญาฮิลียะฮ์ กล่าวคือ การไม่ดื่มสุรา การไม่พูดจาโกหก การไม่มีการประพฤติผิดศีลธรรมและการไม่บูชาเจว็ด (อิละลุชชะรออิอ์ เชคศอดูก เล่ม 2 หน้า 558)

 

บทความโดย เชคญะมาลุดดีน ปาทาน