การเดินเท้า “อัรบะอีน” เป็นการเคลื่อนไหวทางศาสนาหรือการเมือง?

ต้นกำเนิดของพิธีเดินเท้าในวันอัรบะอีน ไม่ได้เริ่มต้นจากวาระทางการเมือง หากแต่มีรากฐานลึกซึ้งจากความศรัทธาทางศาสนา ไม่ว่าจะเป็นการแสวงบุญ การแสดงความรักต่อครอบครัวของท่านศาสดา หรือการแสวงหาบุญจากการเดินทางเพื่อไปเยือนสถานที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างสุสานของอิมามฮูเซน (อ.).
อย่างไรก็ตาม การเดินเท้าอัรบะอีนที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงพิธีกรรมทางศาสนา กลับส่งผลสะเทือนในมิติการเมืองระดับโลก ไม่ว่าจะเป็นการรวมพลังของผู้ศรัทธา การตอกย้ำอัตลักษณ์ของผู้รักอิมามฮูเซน (อ.) หรือแม้กระทั่งการถ่ายทอดสารแห่งการลุกขึ้นต่อต้านอธรรมของท่านอิมามฮูเซน (อ.) ไปยังสายตาชาวโลก
เกิดข้อสงสัยของคนบางกลุ่มมีคนตั้งคำถามว่า:
“การเดินอัรบะอีนเป็นเรื่องของศาสนา หรือเป็นแค่เครื่องมือทางการเมือง?”
บางคนมองว่าการรวมตัวจำนวนมากในการเดินอัรบะอีนเป็นแค่การเคลื่อนไหวที่ถูกผลักดันโดยกลุ่มทางการเมือง เพื่อสร้างกระแสและบรรลุเป้าหมายบางประการ ซึ่งทำให้พิธีกรรมนี้ดูเหมือนไม่ใช่เรื่องของศาสนาอีกต่อไป
คำตอบก็คือ: ศาสนาแยกขาดจากการเมืองได้หรือ?!
เพื่อทำความเข้าใจ เราควรเริ่มจากคำถามพื้นฐาน:
“ศาสนาและการเมืองแยกจากกันได้จริงหรือ?”
ศาสนา (ในความหมายอิสลาม) คือแนวทางการดำเนินชีวิตที่ครอบคลุมทั้งโลกนี้และโลกหน้า
การเมืองคือศาสตร์ว่าด้วยการปกครอง การบริหารสังคม และการจัดระเบียบสาธารณะ
ในโลกของอิสลาม ศาสนาไม่ได้แค่สอนให้ละหมาดหรือถือศีลอดเท่านั้น แต่ยังวางกรอบและแนวทางในการสร้างสังคมที่ยุติธรรม มีคุณธรรม และบริหารอย่างมีธรรมาภิบาลด้วย
ดังนั้น ศาสนาอิสลามที่ปราศจากมิติทางการเมืองจึงเป็นสิ่งที่จินตนาการไม่ได้

จุดร่วมของ “ศรัทธา” และ “พลังทางสังคม”
เมื่อมองลึกเข้าไปในพิธีเดินอัรบะอีน จะเห็นได้ว่ารากฐานของมันคือความรัก ความศรัทธา และความเสียสละองค์ประกอบที่เกิดจากแรงศรัทธาทางศาสนาโดยแท้
แต่ในขณะเดียวกัน พิธีกรรมนี้ก็กลายเป็นเครื่องมือที่ทรงพลังในการรวมผู้คน และการแสดงออกซึ่ง “พลังของผู้ยืนหยัดเคียงข้างความจริง” ซึ่งเป็นเรื่องที่มีผลกระทบในมิติทางสังคมและการเมืองอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
อิมามฮูเซน (อ.) เองก็ลุกขึ้นสู้เพื่อต่อต้านผู้นำที่ไม่ชอบธรรมอย่างยาซีด ซึ่งเป็นการลุกขึ้นอย่างชัดเจนในทางการเมือง เพื่อรักษาแก่นแท้ของศาสนา
#ข้อควรระวัง: อย่าทำให้ “อัรบะอีน” กลายเป็นเครื่องมือทางการเมืองของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง
สิ่งสำคัญคือ ไม่ควรทำให้พิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์นี้กลายเป็นเวทีของกลุ่มหรือพรรคการเมืองใดกลุ่มหนึ่ง เพื่อแสวงหาผลประโยชน์เฉพาะตน
รัฐบาลอิสลามมีหน้าที่ส่งเสริมและสนับสนุนพิธีกรรมทางศาสนา เช่น อัรบะอีน เพราะเป็นส่วนหนึ่งของพันธกิจในการรักษาและเผยแผ่ศาสนา ไม่ใช่เพื่อเป้าหมายแอบแฝงทางการเมืองของกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง

สรุป: การเดินเท้าอัรบะอีน คือ การเคลื่อนไหวทางศาสนา ที่มีนัยสำคัญในเชิงการเมืองอย่างลึกซึ้ง แต่มิใช่ “เครื่องมือทางการเมือง” อย่างที่บางคนพยายามกล่าวหา
เป็นการแสดงพลังศรัทธาที่หลอมรวมผู้คนทั่วโลกในนามของความยุติธรรม ความรักต่อครอบครัวท่านศาสดา และการต่อต้านความชั่วร้ายอย่างแท้จริง

บทความโดย เชคยูซุฟ เพชรกาหรีม