เว็บไซต์ อิมาม อัลฮะซะนัยน์ (อลัยฮิมัสลาม)เพื่อคุณค่าและสารธรรมอิสลาม

วิธีการซิยาเราะฮ์ชาวกุโบร

2 ทัศนะต่างๆ 01.5 / 5


วิธีการซิยาเราะฮ์ชาวกุโบร

 

      

 

ในหนังสือ “มุสตัดร็อก อัลวะซาอิล” ได้กล่าวว่า : เมื่อท่านมีความตั้งใจที่จะไปซิยาเราะฮ์หลุมฝังศพของบรรดาผู้ศรัทธา (มุอ์มิน) สมควรยิ่งที่จะเป็นวันพฤหัสบดี แต่ถ้าไม่สามารถกระทำในวันดังกล่าวได้ ดังนั้นในทุกวันที่ท่านต้องการ ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีงามและเหมาะสม และวิธีการในการซิยาเราะฮ์ก็คือ ให้หันหน้าไปทางกิบลัต และวางมือลงบนหลุมฝังศพ และกล่าวว่า

 

اللَهُمَّ ارْحَمْ غُرْبَتَهُ، وَصِلْ وَحْدَتَهُ، وَ ءَانِسْ وَحْشَتَهُ، وَ ءَامِنْ رَوْعَتَهُ، وَأَسْكِنْ إلَیْهِ مِنْ رَحْمَتِكَ رَحْمَةً یَسْتَغْنِی‌ بِهَا عَنْ رَحْمَةِ مَنْ سِوَاكَ، وَ أَلْحِقْهُ بِمَنْ كَانَ یَتَوَلاَّهُ

 

(อัลลอฮุมมัรฮัม ฆุรบะตะฮู, วะซิล วะห์ดะตะฮู, วะอานิส วะห์ชะตะฮู, วะอามิน เราอะตะฮู, วะอัสกิน อิลัยฮิ มินเราะห์มะติกะ, เราะห์มะตุน ยัสตัฆนี บิฮา อันเราะห์มะติ มัน ซิวากะ, วะอัลหิกฮุ บิมัน กานะ ยะตะวัลลาฮุ)

 

      “โอ้อัลลอฮ์ โปรดเมตตาในความแปลกถิ่นของเขา และโปรดเชื่อมสัมพันธ์ในความเดียวดายของเขา และโปรดสร้างความคุ้นเคยในความเดียวดายของเขา และโปรดยังความปลอดภัยในความหวาดกลัวของเขา และโปรดทำให้เขาพำนักอยู่อย่างสงบสุขจากความเมตตาของพระองค์ ความเมตตาซึ่งจะยังความพอเพียงแก่เขาจากความเมตตาของผู้อื่นจากพระองค์ และโปรดทำให้เขาเข้าร่วมอยู่กับบุคคลที่เขาเคยปฏิบัติตาม” (1)

 

     

  อะห์มัด บินมุฮัมมัด ได้เล่าว่า : ในขณะที่ฉันและอิบรอฮีม บินฮาชิมอยู่ในสุสานแห่งหนึ่ง อิบรอฮีมได้ไปนั่งข้างๆ หลุมฝังศพแล้ววางมือลงบนหลุมฝังศพ พร้อมกับอ่านบทอัลก็อดริ์ (อินนา อัลซัลนาฮุ ฟี ลัยละติลก็อดริ์) 7 ครั้ง หลังจากนั้นเขาได้หันมาทางฉันและกล่าวว่า “เจ้าของหลุมศพนี้คือ มุฮัมมัด บินอิสมาอีล เขาได้เล่ารายงานฮะดีษแก่ฉันว่า ใครก็ตามที่ไปซิยาเราะฮ์หลุมฝังศพของผู้ศรัทธาคนใด และเขาได้อ่านบท “อินนา อัลซันนา” 7 ครั้ง เคียงข้างหลุมฝังศพนั้น อัลลอฮ์จะทรงอภัยโทษให้แก่เขาและแก่เจ้าของหลุมฝังศพ” (2)

 

    

   เกี่ยวกับการซิยาเราะฮ์หลุมฝังศพของบรรดาผู้ศรัทธา มีริวายะฮ์ (คำรายงาน) อีกบทหนึ่งจากมุฮัมมัด บินมุสลิม ซึ่งเขาเล่าว่า : ฉันได้กล่าวกับท่านอิมามซอดิก (อ.) ว่า “เราจะไปเยี่ยมคนตายได้หรือ?” ท่านตอบว่า “ใช่! ได้” ฉันกล่าวว่า “พวกเขาจะได้ยินเราหรือ เมื่อพวกเราไปยังหลุมฝังศพของพวกเขา?”  ท่านกล่าวว่า “ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ ใช่! พวกเขาจะรับรู้ถึงการไปของพวกท่านยังหลุมฝังศพของพวกเขา และพวกเขาจะดีใจและจะรู้สึกสนิทสนมคุ้นเคยต่อพวกท่าน” ฉันกล่าวว่า “ในช่วงเวลาที่เราไปอยู่ ณ หลังฝังศพของพวกเขา เราจะกล่าวอะไร?” ท่านตอบว่า “จงกล่าวว่า

 

 

اللَهُمَّ جَافِ الاْرْضَ عَنْ جُنُوبِهِمْ، وَ صَاعِدْ إلَیْكَ أَرْوَاحَهُمْ، وَ لَقِّهِمْ مِنْكَ رِضْوَانًا، وَ أَسْكِنْ إلَیْهِمْ مِنْ رَحْمَتِكَ مَا تَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُمْ وَ تُۆْنِسُ وَحْشَتَهُمْ ؛ إنَّكَ عَلَی‌ كُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

 

(อัลลอฮุมมะ ญาฟฟิลอัรฎ้อ อัน ญุนูบิฮิม, วะซออิด อิลัยกะ อัรวาหะฮุม, วะลักกิฮิม มินกะ ริฎวานัน, วะอัสกิน อิลัยฮิม มิน เราะห์มะติกะ มาตะซิลุ บิฮี วะหฺดะตะฮุม วะตุอ์นิซุ วะห์ชะตะฮุม, อินะกะ อะลา กุลลิ ชัยอิน กอดีร)

 

“โอ้อัลลอฮ์ โปรดแยกพื้นดินให้ออกห่างจากสีข้างของพวกเขา และโปรดนำดวงวิญญาณของพวกเขาขึ้นสู่พระองค์ และโปรดทำให้พวกเขาได้พบกับความพึงพอพระทัยจากพระองค์ และโปรดทำให้พวกเขาได้รับความสงบสุขจากความเมตตาของพระองค์ อันจะเป็นสิ่งที่เชื่อมสายสัมพันธ์ในความเดียวดายของพวกเขา และจะก่อให้เกิดความคุ้นเคยในความเปล่าเปลี่ยวของพวกเขา แท้จริงพระองค์ทรงเดชานุภาพเหนือทุกสรรพสิ่ง” (3)

 

      เมื่อไปยืนอยู่ในระหว่างหลุมฝังศพทั้งหลาย ก็จงอ่านซูเราะฮ์อัตเตาฮีด (กุลฮุวัลลอฮุ อะฮัด) 11 จบ และจงฮะดียะฮ์ (อุทิศ) ผลรางวัลของมันให้แก่ดวงวิญญาณของพวกเขา มีริวายะฮ์ (คำรายงาน) ว่า : ใครก็ตามที่กระทำเช่นนี้ พระผู้เป็นเจ้าจะทรงตอบแทนรางวัลความดีงามแก่เขาเท่ากับจำนวนของผู้ตาย

 

     

ในริวายะฮ์ (คำรายงาน) บทหนึ่ง อับดุลลอฮ์ บินซะนาน ได้เล่าว่า : ฉันถามท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ว่า “การให้สลามต่อชาวกุโบรนั้นจะกระทำอย่างไร?” ท่านกล่าวว่า “ใช่แล้ว! คือการที่เจ้าจะกล่าวว่า

 

 

السَّلاَمُ عَلَی‌ أَهْلِ الدِّیَارِ مِنَ الْمُۆْمِنِینَ وَ الْمُسْلِمِینَ ؛ أَنْتُمْ لَنا فَرَطٌ، وَ نَحْنُ إنْ شآءَ اللَهُ بِكُمْ لاَحِقُونَ

 

(อัสสะลามุ อะลา อะฮ์ลิดดิยาริ มินัลมุอ์มินีนะ วัลมุสลิมีนะ, อันตุม ละนา ฟะร่อตุน, วะ นะฮ์นุ อินชาอัลลอฮุ บิกุม ลาหิกูน)

 

“ขอความสันติสุขจงมีแด่ชาวกุโบร จากบรรดามุอ์มินและชาวมุสลิม พวกท่านคือผู้ล่วงหน้าพวกเราไป และหากเป็นความประสงค์ของอัลลอฮ์ พวกเราก็จะติดตามพวกท่านไป” (4)
 

 

บทสรุป :

 

      การเยี่ยมหลุมฝังศพของบรรดาผู้ศรัทธา (มุอ์มิน) นั้นมีภาคผลมากมาย และนอกเหนือจากผลรางวัลอันยิ่งใหญ่ต่างๆ ที่จะได้รับแล้ว ยังจะเป็นสื่อที่จะทำให้ผู้ไปเยี่ยมกุโบรนั้นได้รับอุทาหรณ์ บทเรียน ความรู้ ความสมถะ ไม่ยึดติดกับโลกและความมุ่งหวังในปรโลก คนที่ชาญฉลาด (อากิล) นั้น คือผู้ที่จะเรียนรู้อุทาหรณ์และบทเรียนแห่งชีวิตในสุสานจากคนตายทั้งหลาย เพื่อที่เขาจะได้ขจัดความหวานชื่นและความลุ่มหลงในชีวิตทางโลกออกไปจากหัวใจของตน และมุ่งมั่นในการเตรียมพร้อมตนสำหรับชีวิตอันเป็นนิรันดร์ในปรโลก
 

 

แหล่งอ้างอิง :

 

 (1) มุสตัดร็อก อัลวะซาอิล, เล่มที่ 10, หน้าที่ 383

(2) ษะวาบุ้ลอะอ์มาล, หน้าที่ 383

(3) มัน ลายะห์ฎุรุฮุลฟะกีฮ์, เล่มที่ 1, หน้าที่ 181

(4) อัลกาฟี, เล่มที่ 3, หน้าที่ 229


บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ


ขอขอบคุณเว็บไซต์ islamicstudiesth

 

กรุณาแสดงความคิดเห็นด้วย

ความคิดเห็นของผู้ใช้งานทั้งหลาย

ไม่่มีความคิดเห็น
*
*

เว็บไซต์ อิมาม อัลฮะซะนัยน์ (อลัยฮิมัสลาม)เพื่อคุณค่าและสารธรรมอิสลาม